zondag 5 mei 2013

Kritisch stemmetje.

Soms heb je gewoon de tijd even nodig. En ook al ligt het me zwaar dat ik niet aan de verwachtingen van de lezers kan voldoen op zo'n moment (regelmatig een stukje op deze blog) ik kies op zo'n moment toch echt voor mezelf. Geheel tegen dat kritische stemmetje in mijn hoofd in.

Want van dat kritische stemmetje had ik vaak last. Ik moest er zijn voor iedereen. Op die manier kwam ik wel een beetje in de verdrukking. Of, zoals ik het zelf al eens verwoordde tegen mijn haptonoom:"Ik heb het gevoel op te lossen."  Op te lossen tussen de leden van ons gezin. 's Ochtends vroeg samen met iedereen ontbijten, ook al gebeurt dat in 3 fasen (ik kon geen koffie meer zien dan :o) en ook de rest van de dag me aanpassen aan het ritme van de rest.

Wekker spelen? Doe ik graag hoor! Even ergens heen brengen? Geen probleem! Heb jij nog wat nodig uit het dorp en regent het? Nou, toch fijn dat het groene autootje paraat staat! (En ik ook). Maar ook was ik de buffer in het gezin die ervoor zorgde dat er geen conflicten kwamen. Door van tevoren in te lichten en soms als een soort tolk te functioneren. Poeh. Dat is zwaar. En dat bleek ook wel, het heeft me 2 burn-outs opgeleverd. (Even voor de duidelijkheid hoor, er werd me er niet om gevraagd, het was geheel uit eigen wil!)




En nu is het nest een stuk leger. Ik ben verschrikkelijk dankbaar dat alles zo goed loopt voor de uitvliegers, dat wel. Maar ik worstel zelf nog dagelijks met de lege plekken die ze achterlieten. Hoe vul ik dat op? En met de ruimte liet het kritische stemmetje ook steeds vaker van zich horen.

"Zit je hier een beetje op de bank! Heb je niets beters te doen?" en "Waarom doe je dat nu gewoon niet even?" " Jij ook altijd met je gestresde maniertjes!" Ik kon mijn draai niet vinden. Totdat ik bij de bieb een tijdschrift open sloeg. En daar een cursus "rust in je hoofd" tegen kwam. Klik. On line. Voor een prikkie. En ik dacht:"Ach, baat het niet dan...".

Ik ging ermee aan de slag, en er ging een wereld voor mij open. Jezelf vanuit een bepaalde vriendelijkheid benaderen, zoals je met een goede vriendin zou doen, dat was nieuw voor mij. En ook eens een stapje terug doen en naar jezelf kijken op een moeilijk moment, dat opende ook mijn ogen.

Ook kreeg ik iemand toegewezen (op eigen verzoek hoor). Een soort coachschap tussen 2 cursisten. Zij kwam met vragen waarop ik, door  levenservaring en vanuit een verleden met therapieën en het beoefenen van yoga, heel goed antwoord op wist. Zij was lyrisch, ze sliep weer goed en ook verder kon ik haar vanuit een afstandje prima helpen. Het voelde heel erg goed!

De cursus is af. Ik heb het boek nog. Geschreven door de moeder van de paardenjongen, een jongen met een ernstige vorm van autisme. Toeval? Nee, daar geloof ik niet in. Maar zeker voor mij een aanvulling op het geheel.

Ik geef mezelf nu de tijd om met deze hulp de boel op een rijtje te zetten. Ik wil verschillende dingen in huis opruimen en klaar hebben, alvorens ik in september verder ga kijken. Misschien voor vrijwilligerswerk? Er bestaat hier in het dorp een project voor coachschap van ervaren moeders naar moeders die net een steuntje in de rug nodig hebben. Misschien een moeder met een kind met autisme??



17 opmerkingen:

  1. Dat doe je goed hoor, even tijd voor jezelf, en in toeval geloof ik ook al heel lang niet meer :-)
    (ik dacht jullie zijn wellicht er even op uit met pino, genieten van het mooie weer)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi stuk, joh. Alleen verval je niet in een herhaling door het meteen voor anderen in te willen zetten? Goed voor anderen zijn is prima, vanuit een stevig geaard zelf. Niet je identiteit ontlenen aan de funkties die je in andermans leven vervult. Te lief en hulpvaardig zijn kan je ook leegzuigen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tijd voor jezelf is heel belangrijk. Neem die dan ook!
    Niet meteen weer focussen op september.
    Eerst jij..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik had het zelf geschreven kunnen hebben ;)

    kwartje is hier wel gevallen hoor maar ik heb hem weer teruggestopt geloof ik :(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, da's ook weer heel herkenbaar... moeders lijken soms net mensen ;))

      Verwijderen
  5. Wat een naar stemmetje is dat en ze weet je overal te vinden, ook al zo een probleem, totdat je beseft dat jij de baas bent nou dan gaat ze wel anders piepen.
    Ik vind het juist goed nu je meer tijd overhebt om na te denken over wat je wil gaan doen.
    Zelf vind ik t vrijwilligerswerk erg belangrijk en weet dat ik t puur voor mezelf doe. Ik ontmoet mensen, leuk, niet leuk, interessant, lief, goed, slecht maar ik leer er nog steeds van. Ik voel me nuttig, ik merk dat ik geliefd ben, ik heb dingen bij mezelf ontdekt die ik niet kende, geduld, liefde, aandacht, ontroering, doorzettingsvermogen. Ik heb ook geleerd om beter voor mezelf op te komen en voor mij was t heel belangrijk omdat ik heel lang opgesloten ben geweest in huis vanwege fobieen. Op een verjaardag vroeg iemand eens wat ik voor werk deed en ik noemde mijn 3 vrijwilligersbaantjes op en toen was de belangstelling weg en hij zei, ja maar dat brengt niets op. En ik dacht lul maar ik zei en jouw baan wat brengt die op, geld?
    Heel stiekum ben ik af en toe in stilte trots op mezelf als ik zie hou ik in het zorgcentrum met de bewoners omga. Wou denk ik dan, ik ben wel lief en ik ben wel wat waard.
    Nou dat is dat stemmetje nergens hoor.
    Liefs en heel veel succes. Trouwens een leuke cursus doen omdat je creatief bent is ook zo leuk.
    En denk nou niet dat je voor anderen op je blog moet schrijven wat t stemmetje ook zegt. Het is jou blog en je mag doen ermee wat je wil.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. INteressant, die cursus. Goed dat je het gedaan hebt.

    Ik las toevallig vandaag ook op een kalender weer : houd van jezelf. Dat is zo belangrijk maar vergeet je zo snel...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zolang je jezelf maar in de gaten houdt ben je prima bezig!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jouw lezers, althans ik, hebben geen verwachting hoor dat je dagelijks een blogje plaatst. Ik vind het leuk als er weer een nieuwe in mijn dashboard verschijnt, maar het moet voor jou geen must zijn! Je schrijft gewoon wanneer je zin hebt!

    Ik loop ietswat over momenteel en dan schiet bloggen er helaas ook bij in, of komen mijn stukjes gewoon niet door mijn eigen kritische keuring, vandaag lukte het weer even :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Trudy,
    Helemaal gelijk. Als je niet goed voor jezelf zorgt kun je ook niet goed voor anderen zorgen... En heel herkenbaar ook, want ik vind nog steeds dat ik er altijd moet zijn voor mijn meiden, terwijl zij toch al wat jaartje op zichzelf wonen. En het feit dat ik me niet kan delen tussen werk, meiden en thuis vind ik nog steeds moeilijk...
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik dnek dat jij dat prima zou kunnen. IOets van jezelf an iemand anders geven, maar pas op de valkuilen. Dat is het paradoxale. Iets wat een positief punt is in je karakter is ook vaak je valkuil.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Herkenbare materie. Alsof je alleen er mag zijn, als je nuttig bezig bent.

    Die verwachtingen zijn vaak je eigen invullingen van zaken. Bij navraag blijkt het heel anders te zijn.

    Blijf bij wat goed voor jou is. Waar je energie van krijgt, niet een verplichting, een heilig moeten

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Je moet niets, Trudy. Luisteren naar je lichaam en kritisch zijn en durf "Nee, nu even niet" te zeggen en leg dan ook even uit waarom. Ik word blij als er weer een blog van jou op mijn website verschijnt. Jij schrijft wanneer jij tijd en zin hebt om te schrijven! Je moet de lat voor de verwachtingen naar je zelf niet te hoog gaan leggen, anders kom je zelf tegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oooh Trudy past toch heel goed op jezelf hè !!
    En Oooh zeker is het gezellig een stukje van jou en in ik had ze zeker ook al gemist maar het is zeker geen verplichting aan ons hoor!
    Wat akelig voor jou dat je zo,n last hebt van het lege nest syndroom!
    Inderdaad is vrijwilligerswerk een leuke en fijne invulling maar heb eerst zelf de boel goed op de rit hoor Trudy!!

    Liefs Erika

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat goed van je !! Voor jezelf kiezen is zo moeilijk voor gevers wat jij ook overduidelijk bent.
    Ik wens je veel rust in je hoofd en hart!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat fijn dat die online cursus zoveel inzichten bracht! Soms kun je echt zo'n Aha! erlebnis krijgen van bepaalde teksten.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel herkenbaar! Houden van begint bij jezelf!
    en zorgen voor ook ;-)
    Goed van je om hiermee aan de slag te gaan.
    En wat bloggen betreft: hier ook op een lager pitje wegens flinke gezondheids-perikelen. Maar elke dag een post: meis er zijn belangrijkere dingen hoor. Niets moet alles mag. Nooit begrepen hoe je dat voor elkaar kreeg hihi Pas goed op jezelf!
    Groetjezz lfs mij

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...