Jan op de fiets.

Zoals de vaste lezers misschien al wel weten, Jan heeft sinds anderhalf jaar ander werk. In een plaats iets meer dan 25 kilometer verderop. Jan reed daar in het begin nog met de camper heen, maar toen duidelijk werd dat dit werk een blijvertje werd, inmiddels een vast (!) contract, kwam er een Golf om Jan dagelijks naar het werk te rijden.

Veel van Jan's collega's gaan naar het werk met de fiets. Weliswaar vaak wel een elektrische, maar toch... Jan's bloed begon ook te kriebelen. Hij kwam met het voorstel om ook maar te gaan fietsen. Op z'n moutainbike.

Ik schrok hier in de eerste instantie een beetje van. Ja, oké, Jan's conditie is wel beter dan die van mij, maar het is nu eenmaal geen doorgewinterde sportman. Zo eens per week traint hij bij de volleybal, en in het weekend wordt er een wedstrijd gespeeld. Dit in een team met vooral leeftijdgenoten. Ik was toch een beetje bang dat dit plan net iets te hoog gegrepen was.

Ik stelde voor om een gedeelte met de auto te doen en dan op de fiets te stappen. We hadden nog zo'n rek in de schuur staan, dus waarom niet?

Vorige week ging hij dat maar eens proberen. Eerst een kilometer of 18 met de auto, dan de fiets van het rek af en het laatste stuk fietsen, Dat ging prima. Zo prima dat hij 25 minuten te vroeg op z'n werk was. Best wel even lekker, zo zei hij, even een kopje thee en omkleden en dan rustig aan aan de slag. Niets mis mee.

Maar vanochtend ging hij toch maar na zo'n 12 kilometer de fiets op. Zo bouwt hij het langzaam op. Helemaal niet gek. Goed voor z'n conditie en wat ook een fijne bijkomstigheid is: het scheelt brandstofkosten. Twee vliegen in een klap ;) Stoer toch?!

En dan?

Maandagochtend, net kwart voor negen geweest. Wat?? Zo laat alweer? Wat gaat de tijd toch snel.

Ik sta elke ochtend om zes uur op. Jan gaat om kwart voor zeven naar zijn werk en ik vind het nu eenmaal heel belangrijk om de dag samen aan tafel met een ontbijt te beginnen. Na dat ontbijt ruim ik af, pak ik de afwasmachine leeg, poets ik m'n tanden, zet ik de wasmachine aan, föhn ik mijn haar en laat ik de hond uit.

En dan kom ik thuis. In een schijnbaar (Junior slaapt nog, hij geniet nog eventjes van zijn vakantie) leeg huis. En dan?

Ik zet een kop koffie en pak een droog beschuitje daarbij. Toch lekker iets te knabbelen maar geen aanslag op de lijn. Ik pak m'n mobieltje erbij en ga het riedeltje af. Facebook, Instagram, Pinterest en natuurlijk Wordfeud. Dan komt de krant aan de beurt. We hebben een gratis abonnementje van mijn nicht gekregen, altijd leuk.

Als ik weer bij heb gelezen realiseer ik me dat ik nog niets gedaan heb. Althans, dat voelt zo. De dag moet invulling hebben. Geen afspraken met anderen vandaag, maar dat vind ik ook echt niet erg. Ik ben graag alleen, kan ik lekker mijn gang gaan. Het rumoer komt vanavond wel weer..

plaatje van www

Vanavond ga ik eerst mijn schoonmoeder voorzien van een keurig geknipt hoofd. En daarna gaan Jan, Tukker en ik met bus richting een dorp vlakbij. Daar staat een fietskar te koop. Eventueel voor Tukker.

Tukker gaat even mee, en da's puur om te kijken of hij wel in die kar wil. En als dat dan zo is, dan kopen we het ding. Kan Tukker mee als wij vanaf de camping willen fietsen. Tot nu kon dat alleen als het niet te warm was. En ook niet te lang, Tuk moet er toch na een uur of vier weer uit. Nu hopen we wat meer vrijheid daarin te krijgen, 'k ben heel benieuwd!

So, de toetsen deden weer hun werk. Ik pak na een maand of twee de (pas gerepareerde, door Jan!) laptop en heb dan nog geen idee hoe ik jullie te woord ga staan. Ga ik vertellen over de hele fijne vakantie die we dit jaar in ons eigen landje hadden, met Pino natuurlijk, of vertel ik over de gezelligheid die we weer ervoeren met onze busvrienden? Of vertel ik dat we er in het gezin een lid bij hebben? Mirte heeft een vriend en dat vinden we allemaal echt leuk!

Nee, ik geloof niet dat dat laatste een goed idee is, laten we niet te persoonlijk gaan schrijven als het over onze kinderen gaat... En verder?

Tsja, er is eigenlijk zoveel te vertellen dat ik echt niet meet wist waar ik moest beginnen. Dus ik laat dan de toetsen hun werk doen en verbaas me weer over hoe die kletsen voor mij!

Nog eventjes dit: 't Is prachtig weer vandaag, eigenlijk een prima reden om eens even naar buiten te gaan. Gras maaien, een beetje buxus snoeien, opruimen in de tuin en misschien wel nog wat appels plukken, de boom is er zwaar van! Maar eerst ga ik het eten voor vanavond voorbereiden. Vissoep wordt het, met kabeljauw, zalm en wat garnalen. En een lekker stokbroodje met kruidenboter erbij. Misschien eten we die vanavond wel op in het tuinhuis. Met uitzicht op de weer opgeruimde tuin, wie weet. Fijne dag allemaal!