Jan op de fiets.

Zoals de vaste lezers misschien al wel weten, Jan heeft sinds anderhalf jaar ander werk. In een plaats iets meer dan 25 kilometer verderop. Jan reed daar in het begin nog met de camper heen, maar toen duidelijk werd dat dit werk een blijvertje werd, inmiddels een vast (!) contract, kwam er een Golf om Jan dagelijks naar het werk te rijden.

Veel van Jan's collega's gaan naar het werk met de fiets. Weliswaar vaak wel een elektrische, maar toch... Jan's bloed begon ook te kriebelen. Hij kwam met het voorstel om ook maar te gaan fietsen. Op z'n moutainbike.

Ik schrok hier in de eerste instantie een beetje van. Ja, oké, Jan's conditie is wel beter dan die van mij, maar het is nu eenmaal geen doorgewinterde sportman. Zo eens per week traint hij bij de volleybal, en in het weekend wordt er een wedstrijd gespeeld. Dit in een team met vooral leeftijdgenoten. Ik was toch een beetje bang dat dit plan net iets te hoog gegrepen was.

Ik stelde voor om een gedeelte met de auto te doen en dan op de fiets te stappen. We hadden nog zo'n rek in de schuur staan, dus waarom niet?

Vorige week ging hij dat maar eens proberen. Eerst een kilometer of 18 met de auto, dan de fiets van het rek af en het laatste stuk fietsen, Dat ging prima. Zo prima dat hij 25 minuten te vroeg op z'n werk was. Best wel even lekker, zo zei hij, even een kopje thee en omkleden en dan rustig aan aan de slag. Niets mis mee.

Maar vanochtend ging hij toch maar na zo'n 12 kilometer de fiets op. Zo bouwt hij het langzaam op. Helemaal niet gek. Goed voor z'n conditie en wat ook een fijne bijkomstigheid is: het scheelt brandstofkosten. Twee vliegen in een klap ;) Stoer toch?!