Hoe het Pino verder verging...

Tsja, het vorige berichtje was alleen nog maar het eerste gedeelte van de vakantie. Nu de rest dan maar...

We hebben nadien nog op hele mooie plekjes gestaan. We zakten nog een stukje langs de Moezel omlaag, en toen kwamen we bij het mooie stadje Bernkastel kues aan. Daar had je een camping, vlakbij het plaatsje, op een soort van schiereiland. We stonden er zo:

Het was toen warm, dus we kozen bewust een plekje onder de bomen. We bekeken de dag erop het stadje. Echt een aanrader:

De volgende dag was het weer tijd om verder te rijden. Dus we pakten Pino in (inmiddels een routineklusje ; )) en daar gingen we weer. Onderweg zagen we weer een prachtig landschap;

Om vervolgens helemaal aan te komen vlakbij Luxemburg. Daar stonden we met Pino aan de Saar:

Dit soort bootjes kwamen er langs onze bus heen varen. Wij vonden hen net zo speciaal als zij ons : )

De volgende dag staken we over. Dwars door Luxemburg richting Ardennen. Ook daar is het mooi. Nog even een plaatje hoe we daar op de eerste camping stonden? Komt ie!

En dan weer door, de volgende dag. Op naar de laatste camping van deze vakantie. Vlakbij La Roche en Ardenne. We kregen een plekje op het trekkersveldje daar. Maar ik vond het meteen ook het mooiste plekje op de camping! Toen we 's avonds gingen wandelen met Tukker maakte ik deze foto's:

Links van het dijkje... het veldje. Zien jullie Pino staan?

Hier liepen we.

En dit prachtige uitzicht rechts van het dijkje. Niet gek toch? 

Ja, het valt jullie vast op. Pino was een gewild object voor ons om te fotograferen. Maar ook Tukker moest eraan geloven. En ik vond dit echt een toppertje, vandaar dat ik het niet kan laten jullie eventjes mee te laten genieten:

Maar goed, dat even tussendoor. Het was prachtig in de omgeving van de camping. We pakten de fietsen en keken onze ogen uit:

Zomaar een plek langs de weg waar je kunt vissen en de bbq kan aanzetten, leuk toch? 

En dan dit... ik vond het super dat die kinderen dat durven. Aan mij niet besteed. Ik krijg al weke benen als ik dit zie ; )

't Was een mooie vakantie. Zowel wat betreft de plekken die we gezien hebben als de rust die we hebben ervaren. Ik las heel wat boeken uit op mijn nieuwe e-reader, die kreeg ik voor mijn verjaardag. En ook ontdekte ik een nieuwe hobby: kleuren! Ik kocht een mini-kleurboekje met mandala's en sindsdien kleurde ik. Eenmaal thuisgekomen schafte ik het kleurboek voor volwassenen aan. Heel ontspannend is het! Zo houd ik het vakantiegevoel nog lekker even vast.

Maar ach... we zijn nog niet klaar hoor, voor deze zomer. Over een weekje of 2 gaat Pino nog weer een keer een weekendje op pad met zijn soortgenoten. Dan wordt de Siepelrit gereden. Ik heb er nu al zin in!

Pino's tripje naar de Moezel tot zover.

(Dit stukje schreef ik tijdens de vakantie, op 8 augustus om precies te zijn. We hadden wel wifi op de camping daar, maar helaas was een en ander niet toereikend om dit geplaatst te krijgen. Inmiddels zijn we sinds vrijdag alweer thuis, maar voor ik weer verder schrijf, vind ik het toch nog leuk om jullie dit stukje te laten lezen...)

Tja, en dan leek het me toch wel een leuk idee jullie eventjes mee te laten genieten van onzes vakantie tot zover. Mocht je misschien ook erover denken een T3 campertje aan te schaffen maar er geen idee van hebben hoe leuk een reisje met zo'n exemplaar is... lees dan nu door! (en anders ben je ook van harte welkom hoor... )

Dinsdagochtend om een uur of 10 vertrokken we. Eerst nog even wat broodjes gekocht voor de lunch en toen... op naar de Oosterbuurtjes.

Je rijdt eerst een stukje snelweg. Leuk hoor, toeren met Pino, maar je moet reëel blijven... Er is echt niets aan als je uuuuren over een reis doet. Ook niet als je met Pino op stap bent. Vind ik dan hè. Ik ben meer van hoogstens zo een uurtje of 4 onderweg en dan.... rust! En genieten!

Maar voor het zover was, moesten eerst de broodjes nog verorberd worden. En daar zochten we dit plekje voor uit. Daar bij die molen... je bent Nederlander of je bent het niet ;

     

Toen de broodjes verleden tijd waren en Tukker de pootjes gestrekt had, gingen we weer vrolijk verder. En voor we het wisten belandden we op de eerste camping, in Altenahr. Zo stonden we daar:

Een mooie plek vlakbij de waterkant. Van de Ahr, in dit geval. De Moezel was voor de dagen daarop. Na gisteren de tweede camping te hebben verlaten, in Brodenbach, waarvan we helaas helemaal vergeten zijn een foto te maken van de plek... stom hè... gingen we eerst nog even de toerist uithangen in Cochem. Een souvenirtje en een schnitsel met patatjes later gingen we weer verder. Om vervolgens op deze camping terecht te komen. In Eller-Ediger. En ook hier is het weer prima. Jan maakte de volgende foto's. Hoe we hier staan:

Hoe het er 's ochtends uit ziet, zo'n 50 meter van onze plaats:

En hoe mooi het hier een stukje verderop is. We pakten vanochtend de fietsen (het is hier zo mooi dat we voor 2 nachtjes boekten) voor een kort tochtje en wat boodschapjes halen:

Trouwens, de mensen hier op de camping zijn hier heel erg creatief. Ja, en Jan ook, kijk maar. Pino moest weer wat water hebben, het is altijd makkelijk als je dat bij je hebt onderweg. Maar Jan vergat het trechtertje. Nou, het keteltje doet ook prima dienst:

En vanochtend, toen ik even bij de ingang van de camping op Jan wachtte, die moest het een en ander regelen bij de receptie, zag ik deze, een windmolentje gemaakt van plastic flessen.

Leuk toch? Nou, morgen vertrekken we weer. Waarheen? Dat gaan we vanavond even bekijken. Wij zijn niet zo van het heel lang van tevoren plannen. En dat is, zoals je leest en ziet, ook helemaal niet zo nodig als je met Pino bent ; )))

(Ik zie net dat het er allemaal net even anders uitziet (lettertype en indeling) dan dat jullie van mij gewend zijn. Krijg het ff niet goed, nou ja. Toch hoop ik dat dit het plezier van lezen niet beïnvloed...)