Het kan nog!

Ja, het kan nog net... even een berichtje schrijven in het oude jaar.

Hoe vaak ik de laatste maand niet gezegd/gedacht heb "Dat zou leuk zijn voor een blogje!" da's niet op twee handen te tellen. En toch... toch is dit de maand met de minste blogjes geworden van het afgelopen jaar.

Een jaar dat goed was voor ons. Ja, het was zo dat Jan het grootste gedeelte druk aan het solliciteren was. Want er gaat natuurlijk niets boven een baan als je werkeloos bent. Maar verder hebben we het super gehad!

Wat ik in dit jaar geleerd heb is dat je met minder financiële middelen het nog helemaal niet slechter hoeft te hebben. Je zet de tering naar de nering en houdt de boel goed in de gaten op de rekening en dan lukt het best.

We gingen weekendjes en zelfs nog een vakantie van 10 dagen weg met Pino. Super hoor, al die leuke ontmoetingen met gelijkgestemden met T3's en ook de vakantie was niet verkeerd. Lekker rondtoeren en 's ochtends nog niet weten waar je 's avonds zou staan met je bus, dat heeft zeker iets. "Let's get lost" las ik laatst ergens, een goede quote op de bus!

Ook was Jan druk aan de klus. Eerst werd de overloop opgeknapt en later in het jaar bouwde hij een tuinhuis annex overkapping voor Pino. Trouwens, vandaag ging Pino er onder. Mooie beschermd tegen het vuurwerk. Je moet er niet aan denken dat er een vuurpijl terecht komt op het kunststof dak.

Misschien een beetje vreemd in de oren voor sommigen die ervan houden de boel onder controle te hebben, maar het was sowieso de eerste keer dat Pino eronder werd gereden. Best spannend. De boel was wel op maat gebouwd, maar toch... Meekijken hoe dat ging?

De poorten gingen open en daar kwamen ze aan!

Hihi...vergeten het lampje op te knopen.

Blijft toch genieten ;)

Zie je dat blauwe stukje doek rechts? Dat was een soort van tentje. Jan maakte dat zondag in orde, zo hadden Fleur en ondergetekende een mooi plekje voor het bakken van onze allereerste oliebollen. Voorheen deed Jan dat bak-werk, maar die was werken maandag. (Oh heerlijk dat we dat nu weer kunnen zeggen :))


Zo zag het tentje eruit:

Prima oplossing. Terrasverwarmer erin, dikke trui/vest aan en bakken maar!

Eerst was het nog wel even wennen, we kregen hele speciale bollen:

Oliebol light....

En zoiets. Heel bijzonder volgens Fleur. Zij zag er een visje in, altijd al creatief geweest, die oudste van ons ; )

Maar na een tijdje oefenen onder het genot van muziek uit de top 2000 lukten ze toch:

En ze smaken goed hoor!

Oei. Daar dwaalde ik een flink stuk af. Ben ik goed in schijnt het... 2014 dus...

Toen Jan het tuinhuis af had, de vakantie om en mijn vijftigste verjaardag achter de rug was opperde hij dat ie nu toch wel eens echt beet mocht hebben wat betreft nieuw werk. En dat lukte!

Eerst in de vorm van vijf weken tijdelijk werk. En toen ie daar nog aan de slag was, werd er gebeld door het UWV werkbedrijf. Of hij wilde solliciteren. Natuurlijk!

Jan werkt nu bij een bedrijf in brandbeveiliging. Onderhoud en reparatie aan zuurstofflessen voor de luchtvaart. Dagdienst, van half acht tot half vijf. Dat is misschien nog wel het meeste wennen, na 27 jaar ploegen, maar ach... De collega's zijn leuk, er komt er zelfs eentje werken in januari die eerst ook al Jan's collega is geweest bij het vorige werk. Mooi toch? En in februari gaat Jan op cursus in Engeland voor een week. Eind goed al goed dus...

En ik? Ja, met mij gaat ook wel alles z'n gangetje. Beetje mijn draai vinden maar dat lukt al aardig.

Het jaar was goed voor ons. Ik teken ervoor als het volgend jaar weer zo mag zijn (maar dan natuurlijk met werk ;))

Rest mij jullie nog een heel goed uiteinde toe te wensen en een mooi en gezond volgend jaar. Met veel blogrijke momenten!