Mirte naar het einde van de wereld.

En dan is het zomaar weer november. Donderdag 12 november, om precies te zijn. En 't was niet saai intussen.

Mirte is inmiddels vertrokken. Eerst hielden we nog een high tea, als afscheid. Oma's en opa werden ook uitgenodigd en ik sloofde me een beetje uit. Met dit resultaat:

Het was echt gezellig. Dit was vorige week zaterdag, en op maandag gingen Jan en ik met Pino richting Schiphol. Waar we Mirte aantroffen samen met haar vriendinnen. Na haar gedag gezegd te hebben moesten we nog even in Utrecht aan. Haar kamer is voor drie maanden verhuurd, en dus moesten de persoonlijke spullen mee naar huis. De bus zat goed vol, en op het fietsenrek ging haar fiets nog.

Inmiddels staat de slaapkamer van Mirte vol met dozen. En Mirte is, na 2 dagen Istanbul, inmiddels in Bangkok beland. Daar heeft ze even gerust in het hostel, en nu is ze weer klaar voor het grote avontuur... Ik vind het allemaal nogal wat... Stoer...

Hier werd de bult appels aangepakt. Appelmoes maakte ik, en appel compote. En vanochtend maakte ik uit het kookboek dat ik van Astrid kreeg, met als extra speculaaskruiden door het deeg, een onvervalste appeltaart. Mmmm het huis ruikt heerlijk op het moment. Nogmaals dankjewel Astrid, 't is een leuk en leerzaam boek!

Helaas is mijn nek en arm nog steeds niet wat het wezen moet. Ik kan dan ook niet anders dan rustig aan doen, ik merk 't gelijk als ik teveel heb gedaan. Lastig hoor! Is het eind volgende week nog niet beter, dan moet ik naar de neuroloog. Ik hoop maar op het beste...