Op de valreep dan nog maar...

Het kan toch niet waar zijn dat ik in al die tijd dat ik hier in blogland ben voor de eerste keer een hele maand oversla? Een hele maand niet schrijven op deze plek, alsof er hier thuis niets gebeurde...

In deze maand was het best rustig voor mij. Niet dat ik dat altijd even leuk vond hoor, maar mijn nek-hernia zorgde er wel voor dat ik nog nooit zoveel op de bank heb vertoefd.Zowel overdag als 's nachts.

Overdag doe ik natuurlijk ook nog wel wat in het huishouden. De wat lichtere dingen kunnen best. Denk aan opruimen, koken, wassen, schoonmaken, opruimen. Oh die laatste had ik al genoemd.. Nou ja, dat doe ik ook eigenlijk wel twee keer zoveel dan de rest. Het blijft een strijd die ik hopelijk eens een keer ga winnen.

Maar tussen deze dingen door zit ik op de bank. Daar lees ik veel, ik kreeg zelfs een presentje van de bibliotheek dit jaar, omdat ik bij de top 100 van meest lenende lezers hoorde, haha.. Het was een koffiekopje, waar als je eruit drinkt, voor de anderen in de kamer "sssttt... ik lees!" te lezen staat.

En ik heb het kleuren ontdekt. Met de kerst kreeg ik een prachtige doos vol potloden. Niet de minste, zo bleek achteraf. Jan was wat laat met het kopen van het cadeau, dus Fleur ging er voor hem op uit. Zij belde vanuit de boekhandel toch haar vader nog maar even vertelde ze achteraf, of hij wel wist wat de prijs was van deze dingen. Jan had haar al gewaarschuwd dat het wel "ietsje duurder" was. Maar ik ben er dan ook heel erg blij mee! Ik kocht zelfs een kleurkalender voor het volgend jaar, heerlijk relaxed vind ik m'n nieuwe hobby!

En 's nachts, 's nachts kon ik de bank ook niet verlaten. Het was de enige plek waar ik goed kon slapen.

Gelukkig is dat nu verleden tijd. De pijn nam af, de pijnstillers werden afgebouwd en met een fikse waarschuwing van de fysiotherapeut dat ik de eerste drie maanden nog heeeel erg uit moet kijken, ging ik blij richting huis.

Ik heb tijdens de feestdagen nog even uitgetest, maar inderdaad, rustig aan doen is toch handig. De pijn kwam lichtjes terug, dus vanaf toen was Jan weer de pineut. Vanavond heeft ie de stofzuiger nog even bediend...

Dat deed hij voor dat hij richting schoonzus ging. Voor het carbid schieten. Vanochtend kregen we daar een uitnodiging voor. Nee, ik ben niet mee. Ben al niet zo van dat schieten, en ook de drukte erom heen is niet zowat voor mij. En daarbij komt dat Tukker voor het eerst bang is voor het vuurwerk. Hij ziet erg slecht, staar aan beide ogen en we denken dat dat maakt dat hij bang is. Maar ik blijf met liefde bij hem hoor!

Junior is ook thuis. Hij wenst al zijn gamevrienden over de hele wereld om de hele avond gelukkig nieuwjaar. Dat deden wij net naar Mirte toe ook, zij is momenteel al drie kwartier in 2016... gek idee toch! Mirte is in Vietnam momenteel, en om zes uur was het daar al zover.

Mirte geniet van haar reis. De ene na de andere mooie foto komt langs,met als een van de toppers deze:

Gemaakt op een wensbalonnen festival in Thailand. Mirte zie je in het zwart.

Fleur is nu in Rotterdam. Daar viert ze oud en nieuw, met als hoogtepunt het grote vuurwerk. Lekker genieten allemaal, top toch?

Rest mij alleen nu nog jullie een heel fijn uiteinde en een super 2016 te wensen. Ik heb eigenlijk maar 1 voornemen voor volgend jaar: meer schrijven. En jullie zullen getuige zijn van mijn doorzettingsvermogen :o