Ze is weer thuis!

Dat stond er boven de foto die Fleur op Facebook plaatste vorige week dinsdag. Deze foto, ik vond 'm als moeder natuurlijk super aandoenlijk!

Fleur heeft haar zusje gemist, en da's ook heel begrijpelijk. Want ondanks dat ze nu al een aantal jaren in verschillende steden wonen, blijven ze heel erg close. Fijn!

Maar natuurlijk waren we allemaal blij dat Mirte weer in ons kikkerlandje is. Jan, Jan Junior, ondergetekende, maar ook drie van Mirte's vriendinnen waren erbij op Schiphol. Best speciaal de vriendinnen ook, als je nagaat dat ze hun best moesten doen achteraf om de laatste trein naar Utrecht nog te halen...

Mirte bleef 2 dagen bij ons. Woensdag sliep ze een gat in de dag, dat wel. De reis die ze de vorige dag maakte was er dan ook eentje van een uurtje of 19... dat doe je ook niet elke dag.

Woensdagavond kwamen de grootouders gezellig even langs. Mirte toonde toen prachtige foto's en ze vertelde ook het een en ander. Maar natuurlijk nog lang niet alles, voorlopig is ze nog niet uitvertelt denk ik zomaar.

Donderdag tussen de middag gingen de meisjes weer hun eigen weg. Fleur had een lunchafspraak met een vriendin en nadien vertrok zij naar Nijmegen, Mirte zette ik na de lunch op de trein richting Utrecht. Waar ze inmiddels al weer helemaal ingeburgerd is.

Een avondje uit, eten met huisgenootjes en ook moesten haar roeikindjes roeien in Groningen dit weekend. Ook in Nederland is voor deze globetrotter genoeg te beleven.

En ik? Ik ben blij. Blij dat ze heelhuids en met een schat aan ervaringen weer thuis is. Wat wil een moeder nog meer??