Een heel speciaal bericht...

Dit is een heel speciaal bericht. Om meerdere redenen. Nee, niet omdat ik al tijden niet meer geschreven heb. Ik had me eigenlijk voorgenomen daar maar even geen aandacht meer aan te besteden. Als ik de laatste berichten van mezelf teruglees, dan word ik zelf al niet goed van alle excuses..

Nee, het is een speciaal bericht omdat het bericht nummer 1000 is! Jaren geleden begon ik met bloggen. En al snel werd dat heel erg leuk. Leuk omdat ik het schrijven heel fijn vind, maar ook leuk door alle (meestal wel positieve) reacties. Ik zag de cijfers groeien als ik bij de statistieken op mijn dashboard keek. Ik zou liegen als ik zei dat dat niets deed met mijn ego :)

Maar het is om nog een reden een heel speciaal bericht. En dat heeft te maken met deze dame:

Zoals de meeste lezers hier inmiddels wel weten, dit is Fleur. En in haar handen heeft zij het bewijs dat ze is afgestudeerd als orthopedagoog!

Gisterenochtend om 10 uur was de diploma-uitreiking in Nijmegen. Wij waren daarbij natuurlijk met heel het gezin aanwezig. Jan nam vrij van z'n werk, Mirte van haar master-stage en Junior ook van z'n stage. Uniek om iedereen zo bij elkaar te hebben, echt genieten was dat!

Omdat het een onmogelijke tijd was om het nadien in de stad te vieren, besloot Fleur ons te trakteren op een lekkere lunch gewoon in haar kamer. En dat had ze heel goed verzorgd!

Om een uur of drie togen we weer huiswaarts. Best een beetje abrupt en gek om zo midden op de middag er een eind aan te breien, maar ook wel weer heel lekker. Fleur gaf aan nog even heerlijk richting bieb te gaan. Zij werkt tegenwoordig al en wilde nog even genieten van haar vrije uurtjes. Mirte hebben we op het station afgezet, zij ging weer richting Utrecht. En wij drietjes reden naar huis.

In de auto werd er nog weer eens even gesproken over deze laptop, die al tijden stuk was. Jan had 'm geprobeerd te maken maar helaas was dat succes van korte duur. Toch nog maar eens een poging gewaagd toen we thuis waren en zie hier het resultaat! Ik heb weer mijn eigen laptop ter beschikking en hoef niet meer te wachten op het moment dat Junior thuis is en ik zijn laptop kan gebruiken. Met als gevolg dat daar niet veel van komt. Meestal heb ik 's avonds andere bezigheden of ben ik domweg te moe om nog achter het toetsenbord te kruipen. Maar ik miste het wel!!

Junior is vandaag nog een dagje vrij. Dit zijn ook de eerste dagen sinds september. Ze konden 'm slecht missen op stage, da's toch een goed teken hoop ik ;)

En ik? Ik begin mijn dag maar eens hier, in mijn toch nog steeds geliefde wereldje. Ik hoop dat de laptop het net zo goed blijft doen als nu, dan volgen er weer snel wat schrijfsels. Fijne dag allemaal!!