Over een jarige echtgenoot en pillen.

Vrijdag 21 oktober alweer. En ik heb iets overgeslagen wat ik vanaf het begin van dit blog nog niet gedaan heb. Jan's verjaardag hier vermelden. Een brief of een felicitatie naar hem sturen.

2 dagen geleden was ie jarig. 52 geworden. En ja hoor, we hebben het wel gevierd. Eerst vorige week zaterdagavond. Heel het gezin was weer compleet en we nodigden nog een aantal familieleden en vrienden uit. 't Was gezellig. Gelukkig werd het niet zo heel erg laat, een uurtje of half 1.

Gelukkig zeg ik, want met mijn nek/schouder is het nog steeds ronduit pet. Ik ben vanochtend maar weer eens naar de huisarts gegaan. Ik las op het grote www (ja, je doet wat als je hoorndol word van de pijnscheuten door je arm) dat er ook medicijnen specifiek voor zenuwpijn bestonden.

Gisteren overlegde ik met de fysiotherapeut, en vandaag ging ik richting huisarts. Daar kwam ik erachter dat mijn fysio al gebeld had. Wat is dat fijn zeg, zo'n meedenkend iemand! Met gewijzigde medicatie toog ik naar huis. Opgelucht. 't zal mij benieuwen.

Er zit wel een nadeeltje aan die pillen. Ik mag zelf niet meer achter het stuur van mijn groene autootje. Dus ik heb Jan benoemd tot chauffeur in de avonduren en ik hoop dat de pijn het toestaat dat ik overdag mijn fiets weer gebruik. Het schijnt mooi weer te worden de komende dagen. Pfff.

Maar goed, ik dwaal weer eens leuk af. Wou het over Jan hebben, maar mijn nek/schouder schreeuwde er weer overheen. Is dus ongeveer wat er hier dagelijks gebeurt. Stttt!

Jan was dus jarig. We hebben maandag een heerlijk dagje S.anadome gehad om dat te vieren. Lekker lui in de bubbelbaden, languit in de stoel met een mooi tijdschrift, lunchen met z'n tweetjes en 's avonds samen met Jan Junior chinees eten. Dat wel gewoon thuis, op de bank is voor mij momenteel het fijnst. Sttt!

Er is dus zomaar weer een jaar voorbij gegaan. Was het vorig jaar nog allemaal onzeker wat het ons zou brengen, nu weten we dat we alweer geluk hadden. Jan kreeg een vast contract bij een leuke werkgever, we hadden een heerlijk bus-seizoen, compleet met vakantie naar Engeland en daar een meeting met zo'n 8000 busjes. Samen met nog 10 andere bussen en hun eigenaren uit Nederland en België.

Foto van het veldje waar we stonden met de busvrienden.

Het busseizoen is nog net niet voorbij. Eind november komen er een aantal bussers nog richting ons dorp voor een koffie-klets. Dan worden de bussen ergens geparkeerd en onder het genot van een kop koffie uitgebreid besproken. Als klap op de vuurpijl gaan de mensen dan nog naar "The Gallery" Een bedrijf in oldtimers in ons dorp. Leuk!

En ook met onze kids gaat alles voorspoedig. Fleur doet momenteel haar master-stage, Mirte gaat binnenkort haar droomreis maken en Junior is aan het stagelopen bij Best4you, een bedrijf die websites maakt. Wat willen we nog meer wensen, toch?

Toch wel handig om je te focussen op de mooie dingen in je leven. En het te delen met jullie, de mensen die zo blij reageerden dat ik er weer was. Dankjewel hoor!!