Junior op de werkvloer.

Schreef ik 2 berichtjes geleden dat Jan Junior een stageplek had gevonden bij Rock en Rolstoel Producties, inmiddels is hij daar alweer in zijn tweede week bezig. En hij vindt het leuk!

Plaatje van www.

De eerste dag kreeg hij meteen een leuke opdracht. Het is daar zo dat daar elke woensdagmiddag een groepje gehandicapte kinderen komt die daar een soort workshop hebben. De week voor Junior kwam was er een filmpje van ze opgenomen waarin ze het wereldrecord voetbal omhooghouden gingen verbeteren...

Alleen... zonder bal! Die bal, die moest Jan in het filmpje monteren. Met een beetje creativiteit en improvisatie lukte dat gelukkig prima. Ook kon Jan zich nog verdienstelijk maken toen er zich een probleempje voordeed met synchroniseren van meerdere computers. Er was daarvoor al een poging gewaagd, maar die mislukte helaas. Jan googelde eventjes en samen met zijn collega's kwamen ze er nu wel uit.

Jan zit daar echt op zijn plek. Met hele vriendelijke en sociale mensen (met en zonder handicap, maar volgens Jan kijk je daar gelukkig heel erg snel doorheen) en Jan wordt gewaardeerd voor wat hij kan en wie hij is. Hij is er ook al vrij snel openlijk vooruit gekomen dat ie PDD-NOS heeft, dat was trouwens nog niet opgevallen bij zijn collega's. (Grappig toch, als je na gaat dat daar op het terrein een cluster 4 school zit.) Een perfecte plek om je optimaal te kunnen ontwikkelen dus. Jan gaat dan ook elke ochtend met plezier weer op weg en volgens hem vliegen de dagen voorbij.

Ik ben blij. Ik kan het niet laten om me toch een beetje bezorgd te maken voordien en als alles dan zo op de plek valt geeft dat weer veel vertrouwen voor de toekomst. Ik realiseer me dat het werkelijk een zegening is als je kind zo makkelijk en snel op zijn plek is terecht gekomen wat betreft de opleiding en als dan ook nog blijkt dat het in de praktijk precies is wat bij hem past dan mag je je gelukkig prijzen : )