Ja, jullie lezen het goed. Zou je niet verwachten van iemand van 50 jaar, maar ik deed dit toch echt vorige week. Vorige week donderdag, om precies te zijn. Hoe dit zo kwam?
Joke, mijn zus, kwam vorige week in het begin van de week even bij ons aan. Met de vraag of ik zin had samen met haar en onze ouders naar het Openluchtmuseum in Arnhem te gaan. Zij had nog kortingsbonnen en aangezien mijn moeder zich een tijdje geleden al eens had laten ontvallen dat haar het erg leuk leek, dit museum, kwam ze op het idee van dit uitje.
Ik vond het heel bijzonder. Zo samen met de oude samenstelling van ons gezin een hele dag gezellig vertoeven. En dan ook nog op een locatie waar de verhalen als vanzelf naar boven kwamen. Want al had ik al dat de jaren-zeventig woning die je op dit park kunt bewonderen herinneringen naar boven haalde ("Hee, kijk Joke, zulk behang hadden wij vroeger ook op onze kamer!") mijn ouders kwamen ook herkenbare dingen tegen. Hoewel mijn vader zich ook wel een beetje verbaasde over die "oude troep" die ze op het park soms tentoonspreidden.
Hihi, ik kijk dan toch wel weer met heel andere ogen naar de spulletjes. Mijn gasstel van op de buitenkeuken zag ik langskomen, koffiekannetjes uit de jaren vijftig die ik ook heb, bussen van koffie-thee-suiker en ga zo maar door. Voor een liefhebster van oude spulletjes een waar walhalla ; ) En natuurlijk smulde ik ook van de oude stijl van de boerderijen daar. Die bedsteden, prachtig! Maar ook zo klein! Maar goed dat de bedstede die ooit hier in huis gezeten heeft vervangen is door een heuse slaapkamer voor ons. Jan zou met zijn 1.97 echt niet meer eruit kunnen komen 's ochtends...
Ook kwam mijn vader een scharen-sliep tegen. En aangezien mijn vader zijn hele leven gereedschapsslijper is geweest, moesten de heren even samen op de foto. Kijk!
Echt leuk te zien hoe ze volop in gesprek waren hierover.
Al met al was het een heel geslaagde dag. Zo speciaal, zo samen met z'n viertjes, dat realiseer je je dan des te meer. Vanochtend haalde ik nog even mijn oude fotoalbum erbij, op zoek naar plaatjes van eerdere familie-uitjes. Al wel zo'n jaar of veertig (misschien nog wel iets langer!) geleden. En ja, ik vond er nog een paar:
Hier een foto van Pony-park Slagharen. Voorop mijn grote zus en ik volgde. En deze:
Verkeerspark in Assen. Geweldig tijdsbeeld, vind ik zelf. Ik kan me herinneren dat ik bijna niet met de voeten bij de trappers kon van dit autootje. Maar ja, als je mee wilt doen, moet je er toch wat voor over hebben...
Zo zie je maar... ook al ben je veertig jaar verder, het blijft even leuk om zo nog eens een dagje op stap te gaan. Met pappa, mamma en grote zus!
Hartstikke leuk.
BeantwoordenVerwijderenGezellig uitstapje!
BeantwoordenVerwijderenEen dag met een gouden randje!
BeantwoordenVerwijderenHallo Trudy, wat zullen jullie genoten hebben die dag. Het is daar dan ook heel mooi en leerzaam, en ik hou ook veel van die oude spulletjes. Wij zijn ook naar dat muzeum geweest en heb veel foto`s gemaakt, ik zal ze ook een keer laten zien.. Nog een fijne week en groetjes van mij, Riet.
BeantwoordenVerwijderenWat gezellig!!!
BeantwoordenVerwijderenIk zou er een moord voor doen...nou ja bijna dan ;)
Hoi Trudy,
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig museum is dit, wij waren er begin september voor Beleef Landleven en we hebben er toen niet veel van bekeken. We besloten ter plekke dat we echt een keer terug moeten om het museum zelf eens goed te bekijken... Al die boerderijtjes en de molens... En dan al die oude spullen... Smullen moet dat zijn.
Leuk dat jij met je ouders en je zus ging, net als vroeger... Heel aparte belevenis... Ook nu kun je nog herinneringen maken, zo zie je maar weer...
Fijne dag vandaag,
Liefs,
Mirjam
Dat lijkt me erg leuk! Zo in de oude gezinssamenstelling samen uit. Vervielen jij en je zus ook nog weer in je vroegere kinderrol?
BeantwoordenVerwijderenwww.huisvlijt.com
Wij waren altijd hele brave meisjes, en nu nog steeds ; )
VerwijderenOh wat leuk.
BeantwoordenVerwijderenAllemaal dingen waar ik vroeger ook ben geweest.
Leuk dat je die oude foto's nog hebt!
De laatste twee jaar voor min vader overleed hadden we jaalijks een 'Prinsendag' . In verband met de fragiele gezondheid van mijn vader gewoon bij mijn ouders thuis: met een quiz, verhalen, foto's en lekker eten. Mijn ouders en hun 10 kinderen. De eerste Prinsendag merkte mijn jongste broer (toen 34) op dat hij voor het eerst in zijn leven alleen met zijn ouders en broers en zussen aan tafel zat. Toen hij geboren werd waren mijn oudste zussen al getrouwd en mijn oudste tantezegger is 1 jaar jonger dan hij is! Nadat mijn vader overleed zijn we hier mee door gegaan totdat ook mijn moeder in 2012 overleed. Nu is Prinsendag een reünie van de broers en zussen met partners en (klein-) kinderen!
BeantwoordenVerwijderenMooi!
Verwijderen