55 jaar...

Wat een tijd hè, 55 jaar... dat is vandaag precies het aantal jaren dat mijn ouders getrouwd zijn. 55 jaar lief en leed hebben ze gedeeld. En nog steeds aan elkaars zijde.

Een voor jullie heel toepasselijk plaatje, gezien de voorliefde voor de vogeltjes in jullie tuin. (plaatje van www).

Hun leeftijd? 78 en 79 jaar. Mijn moeder is de oudste, zij wordt over een paar maandjes 80. En nog altijd zijn ze behoorlijk gezond. Op een paar kwalen na, dat wel. Maar daar schijnt nog goed mee te leven zijn, als je hun zo gestaag ziet doorgaan.

Ze leerden elkaar kennen op dansles. Zij een boerendochter, hij een jongen uit een arbeidersgezin. Zij uit een gelovig gezin, vader zelfs in de kerkenraad, hij uit een niet gelovig gezin. Oei... dat was even lastig, maar hij zorgde ervoor dat de wens van haar vader uit kwam, en werd aangenomen bij de kerk. En zo stond niets meer een huwelijk in de weg.

Mooie foto's hebben ze van hun trouwerij. Eerst in de kerk, toen in het gemeentehuis. Helaas, geen beelden hiervan dit keer, het boek staat in de kast bij hen, en het was niet te doen om ongezien een fotootje daaruit te "pikken".

Maar geloof me, ze zagen er mooi uit. Zij zelfs in een zelfgemaakte trouwjurk. Ze had ervoor geleerd, dat in elkaar zetten van kleding, en het bewijs dat ze dat goed in de vingers had, dat had ze aan op haar trouwdag.

2 Kinderen werden er geboren in de 4 jaar na de bruiloft. Mijn oudere zus, en een maand of 20 later ik. En wij zorgden weer voor 4 kleindochters en op de valreep een kleinzoon. Ze genoten (en genieten) hier volop van. Hun betrokkenheid is groot. Er wordt nog regelmatig een belletje gedaan hoe het met onze spruiten is. Leuk!

Zondagmiddag zitten we met het hele spul om tafel. Opa en oma reserveerden een tafel in een restaurant voor een diner. Gelukkig gaven ze dit ruim van tevoren aan, en na het een en ander geregeld te hebben is iedereen present. Uniek en leuk. Ik verheug me er al op!

Maar vanavond zien we elkaar ook al even. Nee, niet allemaal, dit keer zonder kleinkinderen. En dat hoort er natuurlijk ook bij. Want dat deze dag heel speciaal is, dat spreekt voor zich.

Pap en mam, heel erg gefeliciteerd met deze bijzondere dag! Ik kan nu wel zeggen "Dit doen we jullie niet na", maar dat waren we eigenlijk wel van plan. Ons jubileum is dit jaar nog maar die van  25 jaar, maar ook wij gaan ervoor. Tot vanavond!

p.s. Ik keek nog even op google, of er misschien ook een benaming voor een 55 jarig huwelijk is, en er zijn er wel wat. Een witgouden huwelijk, of smaragd of een orchideeën huwelijk. Ik kies voor jullie voor de laatste, gezien de prachtige orchideeën die in jullie vensterbank staan ;)