maandag 12 januari 2015

Naar Parijs?

Pfff... dan gebeurt er vorige week woensdag al zo'n verschrikkelijke aanslag op de vrijheid van meningsuiting in Parijs, en daar bleef het nog niet bij. Ook vrijdag was ik gekluisterd aan de buis, hopend dat er een goede afloop zou zijn.

Maar helaas was dat niet het geval. Er waren alweer 4 onschuldige mensen slachtoffer geworden. Verschrikkelijk!!

Het was maar goed dat ik vrijdag nog niet op de hoogte was dat dit alles nog net iets dichterbij kwam dan ik die dag dacht... Dat zit zo:

Ik stelde Mirte zaterdag een vraagje via de familie what's app. Niets bijzonders hoor, er was post binnengekomen voor haar, post van de Universiteit. En ik vroeg haar of ik het mocht openen voor haar.

Maar antwoord, dat kwam er niet. En toen ik er op ging letten, kwam ik erachter dat ze vanaf de vorige dag nog niet op what's app had gekeken. Beetje ongebruikelijk. Zou er 's avonds iets gebeurt zijn, toen ze naar huis fietste??

Ik bleef het die dag in de gaten houden. Totdat me iets ging dagen... Was het niet zo dat Mirte een keertje in januari naar Parijs ging voor een dagje? Als cadeautje voor een vriendinnetje die jarig was geweest? Het zou toch niet???

Bij Fleur even geïnformeerd. En die gaf uitsluitsel. Ja, zus was inderdaad die dag van de prachtige hoofdstad van Frankrijk aan het genieten. Zij had al jaren die wens en nu... nu werd dat werkelijkheid!

Kan je je afvragen of ik als moeder niet heel erg op de hoogte moet zijn van alles wat de meisjes doen. Nou, helaas... zo'n moeder ben ik niet. Ik laat graag los, en vertrouw er voor de volle honderd procent op dat ze doen wat goed is. Mag dat eens een keertje niet zo zijn, dan is er ook altijd nog de mogelijkheid om van je fouten te leren. Dat mag je ze toch ook niet ontnemen? Groeien ze enorm van, denk ik maar zo.

Dus met dat in gedachten kwam ik de zaterdag redelijk relaxed door. Maar ik moet wel toegeven dat ik het helemaaaal niet erg vond toen ik zag dat mijn middelste weer een keertje op haar telefoon had gekeken!

Hoe ze het gehad heeft? Ja, fantastisch! De foto's die op FB te zien waren zeiden genoeg. Maar natuurlijk was er bij de dames ook ruimte voor de harde werkelijkheid, waar ze middenin zaten die dag, getuige deze laatste foto:





7 opmerkingen:

  1. En zo komt zulk naar nieuws nóg dichterbij. Fijn dat dochter toch ook nog genoten heeft!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is veel makkelijker om je kinderen los te laten als ze niet meer thuis wonen. Dan is het motto: geen nieuws, goed nieuws.
    Ik zit niet op FB maar ben wel continu met het nieuws bezig geweest. Het was ook te erg om naast je neer te leggen. Ik ben blij dat je dochter het heelhuids kan navertellen!
    Liefs Kakel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oef ! ik werd al zenuwachtig toen ik je logje begon te lezen ....ik probeer ook zoveel mogelijk los te laten maar heb het er niet altijd makkelijk mee....Fijn dat jouw dochter toch ook nog genoten heeft....liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed dat je je dochters zo kunt loslaten! Ik worstel daar altijd mee...

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh heftig, ik kan me je zorgen goed voorstellen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oo brrr ik kan mij het zo goed voorstellen dat je dat niet fijn vond!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oei. Ik geloof toch dat ik mijn zaterdag niet meer zo relaxed had doorgebracht. Gelukkig zijn ze weer lekker thuis.

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...