Kratje of glasbak?

Eventjes over mijn groene autootje. Ja, hij rijdt nog steeds. Een autootje van 22 jaar oud, dat wel. En ondanks dat ie goed door de keuring is gekomen, begint ie toch hier en daar wat kleine gebreken te vertonen...

Zo had ik laatst zomaar een rammeltje. Ik ben nogal van het ontdekken van geluidjes die niet in mijn autootje thuishoren, en ik had er weer eentje gevonden. En gezien ik ooit al eens over een verkeersdrempel had heengereden en mijn uitlaat spontaan onder de auto vandaan viel, dacht ik nu: "Kom, laat ik dit nu eens ruim op tijd melden..."

Zo gedacht, zo gedaan. Toen ik het vermeld had gingen Jan's radertjes werken. Althans, dat denk ik dan zomaar. Er gebeurt de eerste twee weken nog niet zo heel erg veel, maar na nog eens het incident met een slepende uitlaat langs te hebben laten komen, was Jan bereid om eens onder de auto te kijken.

"Niets aan de hand", was zijn conclusie. "De uitlaat zit nog moervast". "Maar waar kan dat rammeltje dan vandaan komen?" vroeg ik me hardop af. "Nou, zei Jan, ik denk dat er kleine stukjes van de katalysator afbrokkelen,en die komen dan in de uitlaat terecht". "En kan dat dan geen kwaad??" was mijn prangende vraag. Maar dat ontkende mijn echtgenoot stellig. "Gewoon, ouderdom", was zijn logische constatering.

Goed. Dus nu rijd ik rond met een rammeltje. Nou, ja, inmiddels is het al een behoorlijke rammel geworden. Het werkt zelfs Jan op zijn lachspieren...

Het lijkt wel of ik een leeg krat bier in de kofferbak heb, toen ik gisterenochtend mijn autootje vast aanzette voor ik de ruiten ging krabben, was het toch wel heel opvallend. Of misschien kun je mijn autootje een rijdende glasbak noemen...

Dat verkondigde ik gisterenavond dus ook aan Jan. En daarna stelde ik de vraag:" Hoe gaat mijn groene autootje heten in 't vervolg... glasbak of kratje??"

We zijn er nog niet uit. Of zal ik 'm rammeltje noemen, klinkt ook wel aardig, niet??