zondag 5 december 2010

Hoezo, see a ladybird?

Nou dat vereist misschien enige uitleg: lieveheersbeestjes hebben voor mij best een speciale betekenis. In september 2009 werd ik overvallen door een flinke burn-out. Dit heeft me behoorlijk aan het denken gezet. En ik ben er nog steeds niet helemaal uit.(Misschien verstandelijk nog wel aardig, maar emotioneel is het nog een heel ander verhaal.)

Je komt daardoor in een emotionele achtbaan terecht, en vraagt je vaak af of je nog een beetje op de goede weg zit, of dat je totaal verdwaald bent. Een goede vriendin wees me op het feit dat als je een lieveheersbeestje ziet, dit een teken is dat je op de goede weg zit.

Grappig is het dan dat er vanaf die tijd er heel wat van die beestjes mijn pad gekruisd zijn. Altijd onverwachts, en daardoor gaven ze vaak dat speciale zetje. Deze weblog is iets wat al heel lang een wens van me was. Ik vind het heel erg leuk mensen te laten delen met de dingen die voor mij het leven nog steeds heel erg de moeite waard maken. Zodat het een beetje werkt als dat lieveheersbeestje: inspirerend en daardoor heel bijzonder!

1 opmerking:

  1. Hé, wat leuk! Dat had ik nu echt net nodig. Bedankt dat je me naar dit postje verwees!
    Dit is een allereerste reactie op je allereerste post!

    Groetjes en fijn weekend,
    Marian

    PS Mooie boekenlegger die je maakte! Een heel 'stapel' knutselmateriaal had je daarvoor nodig!

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...