Mee- en toeval.

En dan is er zomaar weer bijna een week om, en dan schreef ik niets... en dat komt niet doordat het hier zo saai is, nee, integendeel. Maar om alles wat er deze week langs kwam nu in 1 blogje te gaan opsommen, dat wordt denk ik wel een beetje erg veel. Dus dat doe ik wel in stukjes, lijkt me handiger... Wel wil ik jullie nu onze nieuwste aanwinsten even laten zien:

Zie je de laptop op tafel? Daar zit ik nu op te rammelen, precies op dezelfde plek : )

We kochten 4 stoelen bij de tafel die Jan laatst al maakte. Nee, niet nieuw, tweedehands. Via Marktplaats. 

Dat was nog best even een klusje. Goed de site in de gaten houden en meteen reageren. Die hardhouten stoelen zijn erg geliefd merkten we wel. Ik denk dat er een hoop mensen op lounge-sets over gaan. Ieder zijn meug hoor, maar ik zweer toch bij zo'n stoel die je, als je een boek aan het lezen bent en in het zonnetje zit, en je ogen dreigen dicht te vallen, gewoon een standje achterover kan zetten.
Of twee ; )

Zoals ik al zei, we zochten er al even naar. Maar ach, haast hebben we niet echt op zo'n moment, en toen kwamen ze toch nog sneller in beeld dan verwacht. Op woensdagochtend, toen Junior net naar school was, zette ik mijn laptopje aan en ontdekte ik de stoelen. Ik rende de trap op en maakte Jan wakker met de heugelijke mededeling dat onze stoelen op Marktplaats stonden. Zo'n half uurtje later, na Jan's ontbijt, belde Jan  richting verkoper en maakten ze samen een zeer schappelijk prijsje rond. 

In Overijssel waren de stoelen te koop. We pakten de laptop er nog eens bij om te kijken of er misschien ook een mooie wandelroute in de buurt was. En ja... dus Tukker werd de bus ingeladen en daar ging Pino!

De stoelen werden als eerste opgehaald. Daarna was het tijd voor de wandeling. En het toeval wilde, dat ik net een dag van tevoren  met de moeder van mijn vriendin gesproken had over een tuincentrum in Denekamp. Dat dat een zo leuke winkel was, waar de prijzen heel erg mee vielen. Toen was ik nog in de veronderstelling dat het wel heel erg toevallig zou zijn, wilden we daar eens in de buurt komen. Zo zie je maar...

Want de kussens, die bij het tuinset hoorden, waren niet zo onze smaak. Dus de bus werd op de parkeerplaats van het tuincentrum gestald en nog geen half uur later waren we de eigenaar van kussens met deze print:

Ik weet niet of ik het jullie nog uit moet leggen, maar wij houden nu eenmaal niet van "strak" ; )

Ik ben er helemaal blij mee! Een (in mijn ogen) superleuk tuinstel en een heerlijk dagje uit was het resultaat, wat kan een mens nog meer willen???