Na arbeid is het goed rusten.

Er was een tijd dat ik zei: "Ja!", met volle overtuiging, als ik zo'n spreekwoord las. Nu is dat anders...

Ik ben een beetje zo opgevoed, denk ik. Op zaterdagmiddag, als het werk klaar was, en iedereen onder de douche was geweest, was het rust. De t.v. werd aangezet voor "Stuif es in" en we doken op de bank om het te kijken.

Mijn moeder zat er dan ook bij. Met de rollers in het haar, die had mijn vader er net ingedraaid. Zo was het elke zaterdag. En het was ook goed. De rust straalde van het plaatje af en het was genieten. Maar de tijd werd anders. Sneller, gehaaster. Er lijkt wel steeds meer te moeten.

En er was ook een tijd in mijn leven dat dat zo was. Ik kreeg 3 kinderen in 4 jaar, en dat was niet niets. Ook nog toen bleek dat er eentje met een zorgvraag was. En het huis  stond hier regelmatig op zijn kop. Ik presteerde het om het ondanks de verbouwing leefbaar en gezellig te houden. Jan werkte in de ploegen, dat had zijn voor en nadelen. Voordeel dat ie soms zomaar een paar dagen in de week thuis was, nadeel dat ik een hoop dingen zelf moest uitzoeken in het weekend en tijdens de spitsuren hier thuis. Maar ik buffelde door en daardoor waren ook tijden dat ik het eventjes helemaal niet trok. Een paar keer in die tijd had ik een burn-out, en die kwam niet zomaar aanwaaien...

Er moest een verandering komen. Meer naar mezelf kijken. Dat betekent in de praktijk dat ik soms eens een keertje "nee" zeg als iemand me wat vraagt. Of dat ik eens een feestje oversla. 't Is me vaak veel te druk, ik trek het niet met zoveel mensen om me heen. Ook probeer ik het aantal extra verplichtingen, buiten de vanzelfsprekende verplichtingen om, te beperken. En...

Ik neem tegenwoordig vooraf rust. Zoals vanochtend. Het eerste wat ik deed na het ontbijt was Tukker in mijn autootje stoppen en naar het bos rijden. Heerlijk! Tukker huppelde lekker door het bos en nam ook nog even een frisse duik:

Ik genoot intussen van de stilte en het zonnetje in mijn rug. Zo laad je je eerst op en lukken de dingen overdag beter. Ook neem ik steevast een uurtje voor mezelf tussen de middag. Ja, ik weet het, ik zit in de luxe-positie dat dat kan. Deel mijn eigen tijd in en zorg er zo voor dat de agenda niet te vol staat.

Maar... ik heb me in tijden niet zo goed gevoeld. En dat is mij het allemaal waard. Want, ik heb het al vaker hier geschreven, alleen als je fles vol is, kan je eruit schenken. En als dat betekent dat er soms een klusje een dagje moet wachten, of in tweeën moet worden gesplitst (morgen is er echt weer een dag!!) dan is dat zo. Want niets is zo fijn als behoorlijk relaxed door het leven te gaan. De tijd te nemen voor de dingen (en dat zijn vaak letterlijk geen "dingen") die belangrijk zijn.

Weet je wat ik denk als ik dit schrijf? Ik denk dat meer mensen dit zouden moeten doen... Dan zou de wereld een stuk vreedzamer zijn!