(Buiten) oven.

Ja, en toen was ie helemaal af... onze (buiten) oven. Jan bouwde de oven die we op marktplaats voor 30 euro hadden gekocht in in een zelf-gefabriceerde "unit" (gemaakt van restjes hout van het tuinhuis) en dit is het geworden:

Bovenop kwamen deze lichtblauwe tegeltjes. Die hebben ooit in onze keuken tegen de muur gezeten, voor we daar brand hadden. Jan sloopte de nog hele er toen voorzichtig af en we hadden er nu precies genoeg voor dit effect. Zo zie je maar, wie wat bewaart...

En trouwens, voor de oplettende kijker... klopt. De oven staat nu binnen! Toen Jan ermee bezig was en we liepen te dagdromen hoe vaak en wanneer we 'm gingen gebruiken, kwam hij al met de opmerking: "Ach, en als het echt slecht weer is, dan zetten we 'm toch gewoon in het achterhuis?"

Dat gebeurde sneller dan voorzien. Ik ging vorige week bezig met speculaasdeeg en met een plankje voor speculaaspopjes. Toen het bakblik gevuld was moest het naar achter, zo'n 20 meter van onze deur af. En laat het toen regenen... De popjes werden een beetje nat, en ik ook. Zo kwamen we op het idee om de wieltjes maar alvast te gebruiken. Jan rolde het apparaat naar binnen en sindsdien doet ie daar dienst.

Vanochtend maakte ik er nog appelflapjes in. Light. Ik maakte gewoon halve, dat scheelt toch ook de helft aan calorieën ; )

Ahum... beetje erg gebrande nootjes bovenop. Ik moet de oven nog leren kennen : (

Maar ach, het smaakte toch best hoor. Ik ben heel blij met mijn nieuwe aanwinst. Ik ben nog lang niet uitgebakken!

Weer niet : (

Ach, en dan hebben we nog zo goed geduimd, en dan werd 't 'm weer niet : ( Jan kreeg deze week 2 afwijzingen nadat hij op gesprek was geweest. Gelukkig was hij gisteren alweer op gesprek, dit keer bij een detacheringsbureau. Die namen contact met Jan nadat hij gereageerd had op een vacature.

Het gesprek daar ging voorspoedig. Zijn c.v. wordt bij het bedrijf neer gelegd. En dan begint het alweer. Afwachten. Pfff...

Het is lastig, dat alsmaar afwachten. Gelukkig krijgt Jan met de afwijzingen vaak wel van de desbetreffende bedrijven te horen dat het niet aan zijn kunnen ligt. Of aan zijn brief en/of gesprek. Hij past eenvoudigweg niet in het plaatje. En dat is iets wat je zelf niet in de hand hebt.

Wel ging vanmiddag de laptop weer open. En speurde Jan het net af voor nieuwe kansen. Want het helpt al als je weet dat er wat loopt. Dan hou je hoop, en da's iets waar je je toch aan vast klampt.

Vanochtend zijn we eerst maar eens even een frisse neus gaan halen toen we het vervelende nieuws gehoord hadden. Even eruit, dat helpt relativeren. En ach, Tukker vindt dat ook niet erg ; )

Of ik dat erg vind? Hoe kom je erbij?

Nu is Jan de tegeltjes op de ingebouwde oven aan het voegen. Ik haalde 'm vanmiddag maar binnen, wat makkelijker als het regent, het is toch nog wat metertjes van huis naar tuinhuis. Ik heb er sinds gisteren al appelflappen (met een notenlaagje), speculaaspopjes (ik heb zo'n plankje) en pizza's (gemaakt van een wrap-bodem belegd met pesto, tomatenplakken, prei, kaas en Italiaanse kruiden, 8 minuutjes op 200 en lekker dat dat is!) in gemaakt. Ik geniet van de ruimte die in deze oven zit, heerlijk!

Straks gaat Jan trainen. Volleybal, dat speelt hij al jaren. En ik... ik ben een avondje alleen. Geeft niet hoor ; )

P.s. Morgen volgt er een foto van de oven, eerst nog even afmaken, goed?

Leesbril.

Ja, "ze" zeggen het ook altijd... ouderdom komt met gebreken. Nou heb ik vind ik zelf nog nauwelijks last hoor, maar soms moet je toch aan iets geloven.

Kleine lettertjes, ik kan ze nog best lezen. Zelfs in de supermarkt, als de kassa-mevrouw de bar-code niet kan lezen op een product (en ik schat mevrouw toch minstens 10 jaar jonger) dan kan ik dat wel. Eerlijk zeggen... met moeite, dat wel. Maar toch...

Vooral 's avonds, als ik dan de tijd had om eens een lekker boek voor de dag te halen, of mijn kleurpotloden en mijn kleurboek, dan was het frustrerend. Zo na een half uurtje had ik droge, prikkende ogen.

Nu is het licht in ons huis ook niet al te helder, dat is ook wel zo, want ik ging in de eerste instantie voor de sfeer. "Poeh zeg, kan die schijnwerper niet uit?" kreeg ik vorige week van Junior te horen. Ja, dat kan dan wel, maar dan hield het voor mij een beetje op. Dus moest er meer gebeuren.

Ik dacht al wel na over een bril. Maar Jan was met het uitzoeken van de zorgverzekeringen dit jaar helemaal vergeten bij mij het knopje "bril" in te drukken. Dus ik had me voorgenomen maar te wachten tot volgend jaar. Na nog eens goed nagedacht te hebben (wat kost zo'n ding nou eigenlijk, en hoeveel premie meer betaal ik daarvoor) en gezien te hebben dat bij onze opticien je leeftijdskorting kreeg (joepie, ik ben al 50!) besloot ik al snel dat het tijd werd. Tijd voor...

Een leesbril! Op naar de brillenman en daar maten ze mijn ogen op. Viel trouwens reuze mee. 0.75 aan beide kanten, netjes toch? En aangezien ik ook nog wel eens iemand kortwiek, hebben ze daar maar meteen rekening mee gehouden. Fijn!

Dus zit ik hier nu achter mijn computer met mijn nieuwe aanwinst op mijn neus. Wat is dat lekker zeg, dat je zelf geen moeite meer hoeft te doen! Ja, klopt, ouderdom komt met gebreken. Maar hoe handig is het toch dat je daar ook oplossingen voor hebt!

Fotootje van mijn bril? Kijk!

Vind je het wat?

Meekijken op mijn telefoon?

En weer was ik een tijdje niet in beeld. Dat had verschillende oorzaken. Vooral het feit dat ik nog maar weinig alleen ben tegenwoordig, en ik dat toch echt het fijnst vind als ik wat wil schrijven maakt dat ik het toetsenbord toch minder aanraak. Helaas heeft Jan nog steeds geen uitsluitsel wat betreft de baan waar hij laatst op solliciteerde. Dus ook geen "nee" hoor, men weet het gewoon nog even niet. Dat werd hem tenminste gezegd toen hij vorige week donderdag nogmaals gebeld werd door het bedrijf. Dus afwachten maar.

Jan heeft al wel weer verder gesolliciteerd. Bij maar liefst 5 bedrijven. Eentje ervan liet al snel merken zijn c.v. erg aantrekkelijk te vinden. Daar mag hij morgenmiddag op gesprek komen. Mijn duimen doen inmiddels zeer van het draaien, maar ja... het moet toch een keertje helpen zou je denken ; )

Inmiddels gaat het leven hier gelukkig gewoon door. Wacht, ik pak de telefoon er even bij, daar staat het bewijs op dat dat zo is... komt ie:

Jan verveelt zich allerminst. Hij gaat er maar van uit dat zijn vrije tijd snel minder zal zijn en klust zich nu een slag in de rondte. Zo maakte hij het tuinhuis nog gezelliger :

Hier zie je de schapjes die hij bij de buitenkeuken heeft gemaakt en hij hing een rekje op dat we voor een prikkie kochten bij de kringloop. Enneh oh ja... de keuken heeft ook nog eens deurtjes gekregen!!

Zie je die kookpot voor het huis? Dat is bedoelt om een vuurtje in te stoken. Jan legde er een rondje klinkertjes onder, zo blijft het gras ook nog groen ; )

Ook hing hij dit voor mij op:

Een mandala van schelpen. Jan maakte een paar plankjes aan elkaar en rondde de hoekjes mooi af, en ik pakte mijn schelpenverzameling en een lijmtang erbij, leuk toch?

Verder kon ik het weer eens niet laten... als de herfst begint gaat het mij kriebelen. Ik moet wat met de mooie dingen die de natuur en onze tuin mij bieden. Ik kocht een paar dingen bij de A.ction, plukte wat, fröbelde wat en dit kwam eruit:

Een krans met Hortensia, Dalia's en wat meer mooie dingen van buiten... en...

Een "taart"!

Ook pasten we maandag nog op Belle, ons buurhondje. Buum en buuf gingen nog een hondje ophalen, uit België. Een Spaanse, maar zij zat daar in een opvanggezin. En aangezien Belle net een lange autoreis achter de rug had, ze kwamen net van vakantie terug, mocht ze gezellig hier komen die middag:

Ze hield Jan strak in de gaten, hier was hij in de schuur en zij hield de wacht...

Belle heeft nu al kennis gemaakt met Gusa, haar honden-zusje. Zij en de buurtjes zijn helemaal gelukkig met de uitbreiding van hun gezinnetje, zo leuk!

En Jan is alweer bezig met een volgend project, het houdt maar niet op. Het zit namelijk zo... ik wil al tijden een grotere oven. 'k Heb zo'n hete lucht/magnetron combi. Red ik me wel mee, maar bakster als ik ben vind ik het ding soms echt te klein. En de keuken biedt geen plek voor een groter exemplaar... en dan??

De oplossing kwam weer eens vanzelf. Een tijdje geleden waren we bij mensen en die hadden het uitgevonden... een inbouwoven in een buitenkeuken! Waarom niet?

Wij zochten op M.P. en vonden daar voor het leuke bedrag van 30 euro een mooi inbouw-exemplaar. Jan heeft nog wat hout over en nu wordt er een extra unit omheen gemaakt, aan te schuiven naast de buitenkeuken, compleet met wieltjes. In de zomer voor in het tuinhuis, en in de winter kan ie zo in het achterhuis. Vandaag wordt er weer flink aan gewerkt, foto's volgen! Fijne dag allemaal!!

Hee hoi, hoe gaat het? Kom er gezellig even bij!

Leuk dat je er bent! Ik dacht net nog:" Weet je wat? Ik begin gewoon met schrijven." Ik kan nu wel een half uur besteden aan het bedenken wat er hier op het scherm moet komen staan, maar daar schiet ik niets mee op. Beter is het als mijn vingers zelfstandig hun werk doen op het toetsenbord. Komt er toch nog iets gezelligs te lezen op mijn blog te staan. (Hoop ik dan hè...)

Ik zit even in de wacht-stand. Lekker gedoucht net en de tafel gedekt (Met zelfgemaakte jam, gisteren gedaan :) bosvruchten en pruim/nectarine/bosperzikjam) zit ik nu te wachten tot Junior onder de douche vandaan komt (als ik zo tenminste even op het raampje klop, anders duurt dat best wel lang...) en tot Jan uit z'n bed komt. Ik zag net al dat zijn wake-up light heel licht was al. Perfect ding voor avondmensen die toch nog op een redelijke tijd 's ochtends op willen staan.

Ook hebben Tukker en Muis (ons konijntje) al eten en drinken gehad. En keek ik net even of de zon al in het tuinhuis achter staat. Daar hangt momenteel een hangstoel en oh... wat lijkt me dat een lekker plekje voor een kopje koffie helemaal alleen in de ochtendzon!

We zijn nog met inrichten bezig, maar het wordt allemaal al wel een beetje onze stijl...

Nog wat oude pechlampen ophangen en een plankje met keukenspulletjes erop en erin... Een pruttelpotje voor koffie op het gasstel en een keteltje voor de thee : ) Oh ja, en een vuurplaats in het gras ervoor...

Ik kreeg gisteren de nieuwe Flow in de bus. Ging over spelen. Voor volwassenen. Ik denk dat ik dat al best wel doe. Begon in in de vakantie met kleuren, ook vind ik het heerlijk om samen met Jan de fiets te pakken, de knooppunten-kaarten te raadplegen en op pad te gaan. Gisteren deden we dat nog. Ach ja, zolang Jan nog niet weer werkt, nemen we het er maar van. Tuurlijk is het financieel uitkijken, maar er is meer.

Zo'n uitje kost bijna niets. Een klein stukje met Pino rijden, parkeren, fietsen eraf en daar gingen we. Onderweg genieten we van een flesje drinken en een broodje, dat ik bij me had, en een lekkere brownie. Die was over van zaterdag. Toen werd ik ontvoert richting Posbank. Daar genoten we van een high-tea, gemaakt door de meisjes. Onder het luifeltje van Pino (het regende jammer genoeg).

Maar goed, ik dwaal af (het was ook zo leuk!)... Nadat we heerlijk gefietst hadden namen we Pino (of hij ons eigenlijk) mee naar de waterkant. Waar we een kopje koffie dronken, ook meegenomen van huis. Was trouwens een heel mooi plekje, ook heel geschikt voor een keertje bbq-en op een zonnige namiddag.

Toen we terug kwamen moest Jan nog even bellen. Hij zit in een sollicitatieprocedure en hij hoorde tot onze schik dat ie een ronde verder is! Als het wat wordt, laat ik het je meteen weten. Ondertussen brand ik kaarsjes en duim ik dat de mensen daar door krijgen dat ze hem moeten hebben ; ))

So... er staat weer wat op "papier". Jan is inmiddels beneden en Junior snapt doordat ik net een ferm klopje op de ruit van de badkamerdeur liet horen, dat het tijd wordt dat ie onder de douche uit komt.

Oh ja, nog eventjes over de laatste Jan. Die maakte een web-site deze zomervakantie. Voor de pedicure bij ons in het dorp. En die is reuze tevreden. Meekijken? Nou hier! KLIK. Ik ben trots! Hij vond het superleuk om te doen en hij hoopt erop dat ie nog eens het vertrouwen krijgt. Inmiddels is hij weer in de running op school. Best fijn, weer wat meer structuur.

Ik ga zo ook maar eens aan de slag na het ontbijt. Het huis schreeuwt om een stofzuiger en een schoonmaakdoek. Nou, die kan ie krijgen hoor! Muziekje aan en dan verstand op nul en rond! Nou mensen, tot schrijfs, ik ben "even" bezig!