Recept kerstbrood.

Nog even het beloofde recept van het kerstbrood:

Ik kneed het brood altijd in de broodbakmachine op het dough -programma. Ik vul de machine met 1 pak witbroodmix, 125 gr. blanke rozijnen, 125 gr. blauwe rozijnen, een paar gehakte walnoten, ongeveer 7, een beetje geraspte sinaasappelschil, een zakje vanillesuiker en 300 ml. water. Dan kneedt en rijst de machine 120 min.

Daarna haal ik het eruit en op een met bloem bestoven oppervlak rol ik het een beetje uit tot een ovalen lap. Daarna meng ik 1 pakje amandelspijs met een half ei. Dit verdeel ik op de lengte van de lap. Ik sla het bovenste stuk eroverheen. Dan laat ik het rijzen op het bakblik in de oven in ongeveer drie kwartier.

Daarna bak ik het af op 160 graden 35 minuten. (mijn oven bakt snel te donker dus vandaar niet te hoog).Als de tijd verstreken is test ik door middel van even te kloppen tegen het brood of hij gaar is. Als het hol klinkt is dat zo. Dan laat ik het nog even staan op een rooster. Maar niet te lang want het is het lekkerst als hij nog warm is! Eet smakelijk!

Kerst was voor mij....

Je ziet het vaak in tijdschriften: "kerst is voor mij"...en dan krijg je de verwachtingen van dat persoon die dan geintervieuwd wordt.Nou die verwachtingen kan ik niet zo veel mee. Als ik die hier zou uitspreken zou dat bij mij leiden tot gespannen verwachtingen. Druk en stres zouden onmiddelijk een rol gaan spelen. Vandaar dat ik het nu omdraai en vertel wat kerst voor mij was.

En die was best geslaagd. Kerstavond gezellig en relaxed thuis doorgebracht met man en kids, en op eerste kerstdag ontvingen we mijn ouders en mijn zus, zwager, twee dochters en aanhang. We hebben kadootjes uitgepakt, gedichten gelezen, surprises bewonderd en daarna lekker gegeten. Een samengesteld buffetje, ieder nam wat mee . Fleur en Mirte waren de week voor kerst druk aan het bakken geweest. Cupcakejes in twee verschillende variaties, Twixtaart (zo door ons genoemd omdat het veel weg heeft van een twixreep), schuimpjes in verschillende soorten en ook nog een mandarijnenkwarktaartje.Het leek wel High tea. We hebben er heerlijk van gesnoept.

Voor het eten hadden de meiden nog zelf een pizza en bladerdeeghapjes met een bitterbal erin klaargemaakt. Mijn moeder nam twee pannen soep mee (lekker mam), en Joke, mijn zus had twee Quiches, gevulde eitjes en hamrolletjes met roomkaas klaargemaakt.Ik heb het nog aangevuld met zelfgebakken kruidenbrood en salade en wat kip. Als ik het zo opschrijf denk ik wat een overvloed! Maar dat klopte ook wel want er was te veel.

 Met als gevolg dat we derde kerstdag soep eten met brood en salade en vis wat er over is. Na de kerst ga je je toch bedenken hoe je de restjes op een goede manier kunt gebruiken in je weekmenu. Altijd een leuke uitdaging. De tweede kerstdag verliep rustig. Jan, mijn man, moest werken, vroege dienst, dus hij was om drie uur wel weer thuis, en de rest was heerlijk met z'n eigen dingetjes bezig. De hond heeft de hele dag uitgeteld op z'n kleed gelegen. Zo moe van alle indrukken de vorige dag.

Tussen de middag heb ik nog een kerststol gebakken met spijs. Heerlijk, zo warm uit de oven, en natuurlijk een stuk goedkoper dan een gekochte. Het recept volgt nog. 'sAvonds na een eenvoudig kerstmaal zijn we met z'n vijven naar de film geweest. Meet de little Fockers.Hilarisch en leuk voor ons allemaal. Dat is soms best lastig met 2 meiden van 16 en 18 en een jongen van 14. Maar het was geslaagd. Nou als ik het zelf zo nog eens allemaal doorlees kan ik niet anders concluderen dan dat het fijn was dit jaar, de kerst. Familie, rust en gezelligheid dat was kerst voor mij. En voor jullie?

alles stopt even

Ik was zondag 5 december vol enthousiastme aan mijn nieuwe blog begonnen, en ook van plan met enige regelmaat nieuwe berichtjes te schrijven, toen  een "bom" insloeg bij ons thuis. Ons bereikte het bericht dat Matthijs, zoon van mijn dierbare vriendin Femmy, plotseling overleden was. 22 jaar was hij nog maar. Hij was een weekend met vrienden weg toen hij plotseling vermist werd. De volgende dag werd hij gevonden in het bos, door onderkoeling overleden. Vreselijk. Zoals je misschien wel snapt draaide het deze week hierom.

Het was bijna constant in mijn gedachten. Natuurlijk wil je iets voor zijn ouders en zusje doen, maar je kan niet veel meer dan bij ze zijn en luisteren. Dus dat heb ik dan ook maar gedaan. De condoleance was indrukwekkend, zo veel mensen (zo'n 650) , de crematie was prachtig (misschien een gek woord voor zoiets, maar het klopt in dit geval wel.). Mooie verhalen over een veel te kort maar intens geleefd leven, een diapresentatie waar je stil van werd, en soms ook om moest lachen, zoveel maffe foto's kwamen er langs en een goed stuk muziek (goeie smaak, Matthijs!).

En nu is het stil. Zoals zijn moeder zei bij het afscheid nemen in de koffiekamer van het crematorium:"nu is hij echt weg als ik thuis kom."Ja, dan sta je even met een mond vol tanden, want wat is dit waar. Het enige wat ik nu nog kan doen is steunen en een luisterend oor bieden. Dat ga ik dus ook zoveel mogelijk proberen te doen. Ondertussen brandt er een kaarsje bij de foto's van Matthijs op de schouw in de voorkamer,om hem zo zoveel mogelijk liefde en warmte toe te zenden....

Een klein beetje sinterklaas.

Ze zijn 18, 16 en 14 jaar, onze kinderen. En best fanatiek met school bezig. Helemaal de oudste 2 (meiden). De oudste zit in het eerste jaar van de ALPO, de academische PABO, deze bestaat pas sinds vorig jaar en is opgericht voor VWO-leerlingen die graag het onderwijs in willen maar iets meer uitdaging zoeken dan alleen PABO. Dus deze studie bestaat uit PABO, gecombineerd met Pedagogische wetenschappen. 2 studies dus en dat is best druk. De middelste zit in de vijfde van het VWO, en neemt het ook allemaal erg serieus. Ze heeft ook zo haar toekomstplannen, al is ze ook nog erg aan het oriënteren.

 Jongste zit op het speciaal onderwijs en doet daar TL. Hij heeft PDD-NOS, een autistische stoornis, en kan zich daardoor slecht concentreren. Maar hij doet het ook geweldig, al heeft ie niet zoveel tijd nodig als zijn zussen. Door het tijdgebrek die het huiswerk met zich meebrengt is het een beetje lastig nu sinterklaas te vieren. Daarom hebben we het uitgesteld, en lootjes getrokken voor de kerst.

 Toch wel een beetje jammer, vond ik om nu maar te doen of er geen sinterklaas is dit jaar. Daarom gisteren maar eens een recept tevoorschijn gehaald voor gevulde speculaas en er eens lekker mee aan de slag gegaan. Resultaat: een heerlijke geur in huis en een lekker stukje speculaas 's avonds bij de koffie! Hier zie je de speculaas in de vorm van zwarte piet.(een beetje creatief zijn is toch wel leuk).

Vanochtend was het ook nog een beetje sinterklaas. Sint had voor allemaal een chocoladeletter in de schoen gedaan, en omdat hij zo druk is heb ik er gedichten bijgemaakt. Wel op een vrij simpele manier, maar dat komt omdat we vorige week op de computercursus, waar ik samen met mijn moeder sinds september op zit (er gaat een wereld voor je open) , als opdracht hadden deze te maken. Ze sloegen dan ook werkelijk nergens op maar ik vond het ook zonde ze niet te gebruiken.... Toch werden ze best nog enthousiast binnengehaald.

Hoezo, see a ladybird?

Nou dat vereist misschien enige uitleg: lieveheersbeestjes hebben voor mij best een speciale betekenis. In september 2009 werd ik overvallen door een flinke burn-out. Dit heeft me behoorlijk aan het denken gezet. En ik ben er nog steeds niet helemaal uit.(Misschien verstandelijk nog wel aardig, maar emotioneel is het nog een heel ander verhaal.)

Je komt daardoor in een emotionele achtbaan terecht, en vraagt je vaak af of je nog een beetje op de goede weg zit, of dat je totaal verdwaald bent. Een goede vriendin wees me op het feit dat als je een lieveheersbeestje ziet, dit een teken is dat je op de goede weg zit.

Grappig is het dan dat er vanaf die tijd er heel wat van die beestjes mijn pad gekruisd zijn. Altijd onverwachts, en daardoor gaven ze vaak dat speciale zetje. Deze weblog is iets wat al heel lang een wens van me was. Ik vind het heel erg leuk mensen te laten delen met de dingen die voor mij het leven nog steeds heel erg de moeite waard maken. Zodat het een beetje werkt als dat lieveheersbeestje: inspirerend en daardoor heel bijzonder!