Zielig.

Toch best wel gek... we hebben het hier thuis momenteel heel erg naar ons zin.

Als ik eens ergens langs kom krijg ik met een medelijdende blik vaak de vraag:" Gaat het een beetje met jullie?" Alsof verwacht wordt van ons dat we helemaal in zak en as zitten. Nu is dat natuurlijk niet zo vreemd, deze vraag, maar helaas... ik moet de mensen dan vaak "teleur stellen".

Het gaat eigenlijk heel lekker, ondanks het feit dat Jan zijn baan kwijt is. Ja natuurlijk... hij kijkt uit naar nieuw werk. Want dat is wat we toch wel graag zouden willen. Gewoon weer een regelmaat, en daar hoort werk ook bij. Maar voor nu... voor nu vermaken wij ons prima!

plaatje van www.

Jan is een kast voor Jan Junior aan het maken. Of eigenlijk... vermaken. We haalden ooit een boekenkast op via zo'n gratis af te halen site op het grote www. Die kast stond een tijd in Junior's kamer, maar mooi... nee dat was ie eigenlijk niet.

Laatst, toen Jan, Jan en ondergetekende aan het avondeten zaten, brainstormden we een beetje over de mogelijkheden met de kast. Ik opperde om de planken eruit te halen en die onder elkaar aan de muur te maken. Jan Senior bedacht zich dat het misschien wel handig was om er een soort kist voor onder zoonlief's bed van te maken. En zoonlief zelf... die zei eigenlijk niet zoveel.

Tot een paar dagen later. Junior kwam 's avonds beneden met zijn laptop. Hij had mij verteld dat ze op school een filmpje moesten maken, en tot zijn grote schrik mocht hij de hoofdrol spelen. Hij is net zijn moeder, laten we het er maar op houden dat wij niet zo ijdel zijn dat we er dol op zijn onszelf tegen te komen op foto of film. Maar goed... hij gaf toe en op mijn aandringen mocht ik dan toch het filmpje bekijken. Leuk!

Toen ik het bekeken had ging ik met de laptop richting zijn vader. Ik dacht dat hij ook aan hem het eindresultaat van de filmopdracht ging laten zien maar nee... er kwam wat anders in beeld. Een compleet uitgewerkt ontwerp van de kast! Een kledingkast. Met hang- en leg gedeelte en onderin plaats voor zijn schoenen. In 3D. Hoe leuk was dat!

Dus Jan ging aan de slag en op de poten na is ie af. Nu, as I write, wordt daar hard aan geklust in de schuur.

Ook wandelen wij heel wat af met de hond. Jan heeft zijn mountainbike weer uit de schuur gehaald, ook dat. En hij reed er ook nog een -iets te ver- eind op. Heeft ie trouwens wel spierpijn van nu.. En, zoals ik al schreef, ook mijn groene autootje werd door hem onder handen genomen. Tel daar de sollicitatiecursus die ie gevolgd heeft en de bemiddeling waar hij nu middenin zit bij op en je kan zeggen dat hij zich absoluut niet verveelt.

Ik heb n.a.v. het vorige blogje een bestelling opgekregen van 2 guirlandes en 2 kransen met vogelvoer in dezelfde stijl. De spullen liggen inmiddels klaar om verwerkt te worden, daar zijn we gisteren voor op pad geweest. Heerlijk fröbelen dus weer. Aan mij goed besteed!

Dus nee, wij zijn niet zielig of depressief. Natuurlijk hopen we dat Jan's zoektocht naar nieuw werk snel resultaat heeft, maar tot dan genieten we er maar van. Iemand bezwaar ; )