Camping Pino.

Ik vertelde jullie een tijdje geleden al over de plannen die wij hebben achterin onze tuin. Een overkapping die in de winter dienst doet als stalling voor ons aller Pino, en waar wij in de zomer fijn onder kunnen zitten/bbq-en/feestjes vieren.

Vorige week vrijdag had Jan een afspraak met degene die hoogstwaarschijnlijk de klus voor ons gaat klaren. Maar voor meneer kwam moesten we eerst zelf nog even kijken of Pino werkelijk de draai door ons hek/op het terras wel kon maken. Dus de schutting werd er uit geprutst en Jan nam Pino even mee naar achteren. Tuindeur open en passen en meten maar.

Ja hoor, dat ging precies! Inmiddels is met de klusman nog afgesproken een soort openklap-instructie te maken. Een deel van de achterwand van de overkapping kan dan scharnieren en ook de nieuwe tuindeur. Zo krijg je een ruimte waar Pino prima zijn draai kan vinden. En hoeft Jan dat achterpaneel niet eruit te beuren. Zal nu nog wel gaan, maar wie weet hoe fit je over 15 of 20 jaar nog bent, nietwaar?

We vonden het een mooi gezicht, zo Pino op het terras. We konden het dan ook niet laten het luifeltje even uit te klappen en de stoeltjes en het tafeltje er ook even neer te zetten. Tukker zat inmiddels in de bench in de bus, stel je voor dat hij niet mee zou mogen ; )

Dromen werd het voor ons. "Kijk nou, eigenlijk een hele leuke kampeerplek zo." En voor we het wisten was er al een foto de familiegroep van what's app op gegaan. "Kijk, leuk hè, kunnen jullie mooi kamperen hier!" stuurden we de meisjes toe. Het enthousiasme was er. Want hoe leuk is het nou om met een stel vriendinnen uit je nieuwe stad te kamperen in de camper van je ouders? Op heel erg bekend terrein? Heel leuk toch?