Zuinigheid met vlijt.

Wij hebben hier in het dorp een regionaal krantje. "Is toch helemaal niet zo bijzonder?" hoor ik je bijna denken en nee, daar heb je eigenlijk ook wel gelijk aan.

Maar wat ik wel bijzonder vind was dat ik vorige week een foto van mijn moeder daarin tegenkwam. Een foto van wel zo'n 60 jaar oud, schat ik zo in. En nog meer bijzonder was dat ook mijn moeder deze foto niet bleek te kennen!

Er is een rubriek in onze regiobode. Retro spectief heet het. Daarin worden oude foto's getoond. Nu ben ik daar al eens vaker familieleden tegengekomen, maar als je dan je eigen moeder op de foto ziet staan is het nog leuker:

Voor de kijker 2de van links, dat is mijn moeder.

Ze had het zelf al wel gezien dat ze in het krantje stond, maar nog niet aan ons verteld. En wat is het dan grappig als je er zelf achter komt. Het is een foto van een naaischool. Nu wist ik wel dat ze daarheen was geweest, maar de plaatsnaam die bij het artikeltje stond leek voor mij niet te kloppen. 'k Dacht dat ze in haar eigen woonplaats was geweest. En toch... toch keek ik even naar de gezichten. En dacht toen: "Dat kan niet missen!" Om er helemaal zeker van te zijn pakte ik de telefoon en vroeg ik het na.

Mijn moeder naaide vroeger altijd onze kleding zelf. Heel wat uren bracht ze door achter de machine. Ik was nogal een ongedurig kind en oh... wat had ik een hekel aan het passen! Doordat ik niet stil kon staan heb ik menig per ongeluk speldenprikje gevoeld.

Mam maakte bijna altijd dezelfde kleding voor ons. Kon ze trouwens erg goed, kijk, hier een voorbeeldje:

Mijn grote zus en ik : )

We liepen er altijd best hip bij. In de jaren 70 had ik zelfs zo'n hotpants aan. En toen de wijde broeken ineens strak moesten zijn, presteerde mijn moeder het om hele broeken uit elkaar te halen en er een strakke van te maken, met succes!

Ook met de kerst was ze altijd druk achter de machine. We gingen altijd uit eten met de familie van vader's kant en dan gingen we in het lang. Uren zat ze dan te naaien en je had het exemplaar nooit lang aan. Ik kan me voorstellen dat ze de machine nauwelijks meer gebruikt tegenwoordig...

Ook kon ze (en kan ze nog steeds) goed haken. En een tijdje geleden kwam ze met dit jurkje aan:

Gevonden op zolder, al die tijd bewaard! Het is een jurkje dat ik zo'n beetje op mijn zesde jaar heb gedragen, hoe leuk is dat?

Nu hangt het jurkje aan de kast, op de slaapkamer. Want ik vind het doodzonde om weg te doen.

Zo zie je maar. Mijn moeder was er nog echt een van de oude stempel. Zuinigheid met vlijt. En gelukkig maar. Want ik heb al die maaksels altijd met plezier gedragen mam!