Junior liep al een tijdje rond met een kapsel waarbij je steeds minder van hem kon zien. Gevalletje zoon van de kapster zijn. Jaaaa... ik had de intentie wel hem te knippen maar het kwam er niet van. Zoiets doen we meestal in het weekend, vandaar. En dan het liefst zo, dat het haar een dagje de kans krijgt bij te komen. Na een dag zit het namelijk altijd stukken beter, vandaar.
En als ik dan een keer zin had hem te knippen, sputterde hij: "Ach mam, kan dat niet een andere keer? Ik heb net afgesproken met... om een game te spelen, en..." Je wil niet weten hoe snel ik daar dan mee in stemde. Eigenlijk is op de bank met een boek zo 's avonds na het eten veel aantrekkelijker.
Maar Junior, die werd er niet aantrekkelijker op. Zo langzamerhand ging ik me afvragen wat er ook alweer voor een gezicht onder die lok zat. Dus gisteren na het avondeten moest ie er toch echt aan geloven. Stoel middenin de kamer gezet, lampen op volle sterkte aan en daar ging mijn schaar.
(plaatje van www. Gelukkig kon ik het nog af met de kappersschaar ; )) |
Een blik vol donkere lokken veegde ik op na de knipbeurt. En het grapje: "Heeee, zat jij daaronder?" van mij liet Jan gelaten toe. Hij glimlachte er zelfs om dit keer. Eigenlijk was ie zelf ook blij dat die lok niet meer zo in zijn ogen prikte. Heerlijk joch toch. Jammer dat ik hem de laatste tijd niet vaak meer om me heen heb.
Dat komt weer doordat hij natuurlijk overdag op school zit, en als ie dan al thuis zit is hij graag op zijn kamer te vinden, achter zijn geliefde beeldschermen. Daar doet hij van alles. Socialiseren, ontwerpen, anderen helpen problemen op te lossen die te maken hebben met hun p.c.'s en natuurlijk gamen met vrienden. Dus vaak is het zo dat we hem alleen even tussendoor zien tijdens het eten, wandelen met Tukker en als ie een glaasje cola met een stroopkoek o.i.d. komt halen.
Ik liet hem het deze week nog weten. "Zou best gezellig zijn als je eens beneden met je laptop komt zitten." Hij glimlacht dan en verdwijnt weer snel naar boven... Tot gisteren.
Jan Senior was boven op de overloop het laminaat aan het leggen. En dat gaat gestaag. Totdat hij... "Pap, ik heb geen internet." van zijn zoon kreeg te horen. En wat bleek? Hij was per ongeluk door de kabel heen gegaan met de nietmachine. Oeps. Na een paar reddingspogingen zat er maar 1 ding op. Junior nam de laptop mee naar beneden en daar zat ie aan de tafel.
"Hee, da's leuk", vertelde ik hem. "Ik wil graag dat je gezellig beneden komt zitten en kijk nu! Daar zit je al!" Ach, hij heeft zich best vermaakt hoor, gisterenavond, maar vandaag gaat z'n vader toch maar even richting doe-het-zelf-zaak. Voor een stekkertje. De kabel kan gelukkig nog wat ingekort worden en dan is het leed alweer geleden. Jammer vind ik. Gisteren probeerde ik Junior nog even uit: "Oh, dus als ik je beneden wil hebben moet ik even met de nietmachine aan het werk..." "Nou mam..." kreeg ik als twijfelend antwoord ; )
Hi,hi Trudy jij kan een verhaal spannend maken zeg en het helemaal
BeantwoordenVerwijderenanders doen eindigen dat het eerst leek te eindigen.
Ik dacht al dat je zoon niet blij was met zijn kapsel ;) kan natuurlijk niet
want jij bent ook echt kapster!
Ik vind het ook altijd leuk als de kinderen in de woonkamer zitten met
hun werk....
Heel veel liefs en fijne zondag!
Leuk verhaal. En hoe zit zijn haar nu?
BeantwoordenVerwijderenAl beter nadat ie het vanmiddag weer gewassen heeft : )
VerwijderenPlaaggeest!
BeantwoordenVerwijderenWat een grappig plaatje heb je er bij gevonden.
BeantwoordenVerwijderenMaar wel fijn,dat je zoon er weer kapperswaardig uitziet.
En gelukkig is het leed van de kabel ook snel uit de wereld.
Alleen verschanst hij zich dan wel weer op zijn kamer.
Gelukkig weet je steeds,waar hij uithangt.
Dat is ook een voordeel.
Nog een fijne zondag
Groetjes Ans
Zoals je het vertelt zie ik het helemaal voor me Trudy, je knipt en knipt en ineens blijkt je eigen zoon onder al dat haar tevoorschijn te komen...haha...
BeantwoordenVerwijderenToch lekker dat je dat zelf kunt. Ik heb een tondeuze-apparaat in huis en dat haal ik eens in de zoveel weken over Ben zijn hoofd. Kammetje er op en gaan. Tot ik het kammetje een keertje vergat, midden in de winter, en hij met een zo goed als kaal hoofd rond liep, een paar weken... Dat kammetje vergeet ik nooit meer hoop ik...
Ik wens je een heerlijke avond en alvast een heel fijne nieuwe week,
Lieve groet,
Mirjam
Heel herkenbaar, leuk.
BeantwoordenVerwijderenMam toch! Alsof je mijn dochter beschrijft trouwens. De tijd die ze doorbrengt op haar kamer dan, niet wat betreft haar haar. Bij ons komt elke vijf weken de kapster aan huis. Kan ik je van harte aanraden ;-0
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk stukje lieve Trudy en ik vind t een goude vondst hoor even stekkertje doorknippen om je kind te kunnen zien. liefs.
BeantwoordenVerwijderenWat heb je toch een heerlijk leuk vlot fijn lezend schrijverstalent .
BeantwoordenVerwijderenAltijd gezellig en herkenbaar!
Groet Erika
Ik herken altijd veel in jouw Jan. Die van mij zit als hij thuis is ook het liefst achter zijn scherm. Hoe ga jij daar mee om? Maak jij je geen zorgen dat hij teveel achter een scherm zit?
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt