Van rotte appels en overkokende pannen soep.

"Getverderrie Trudy, wat is het toch ook weer een zooitje hier in de tuin!" Schuldbewust werk ik door. Ja, ik weet het wel. Die rotte appels die nog onder de boom liggen hadden allang opgeruimd moeten worden. En de pioenrozen waren inmiddels ook wel aan snoeien toe. En dan al die berkentakken in de tuin, en de hortensia, die loopt al uit terwijl de dorre bloemen van vorig jaar er nog niet af zijn, en... Natuurlijk heeft mijn kritische innerlijke stemmetje wel gelijk. Of toch niet???

Die appels, dat waren er nog maar een paar. En de vogels hebben daar eerst nog erg van genoten. Die berkentakken, dat zijn er in de tijd zoveel geworden (heel wat stormen gehad deze winter) dat het er genoeg zijn voor een krans. Lijkt me best leuk, heel fijntjes stel ik me zo voor. Misschien met wat bolletjes ertussen, of een paar kleine eitjes... Het plan broeit al... En dat snoeien? Als ik het er niet zo op aan had laten komen, was het verschil van ervoor/erna niet zo groot geweest als nu. En was ik ook lang niet zo voldaan geweest ; ))

Ik heb genoten vanochtend. Heerlijk opruimen in de tuin en tussendoor bedenken wat we eens zouden eten voor de lunch. Het bakje champignons wat nog in de koelkast stond en nu toch echt op moest, wat kon ik daarmee??

Al snel was het plan daar. De helft van de paddenstoeltjes ging in de soep, en de andere helft, even in een beetje kruidenboter gebakken, ging op geroosterd brood. Het brood dat ik gisterenavond gebakken had. Even een probeersel, bruin brood met walnoten, hmmm... Zo zag onze lunch er uit:

Oh ja, dit wilde ik ook nog even met jullie delen, een handigheidje. Als je soep kookt en je bent bang dat de handel over de pan heen gaat, dan moet je een pollepel over de pan heen leggen, zo:

Werkt perfect, echt waar! Maarreh, zet wel eerst even het gas uit, voor je de lepel eraf haalt, want anders... heb je maar zo weer een nieuw klusje. Wat overigens ook wel weer veel voldoening geeft : o