En dan komt foto nummer 7 alweer in beeld. Met veel plezier kan ik jullie melden dat mijn groene autootje een grote broer heeft gekregen. Van een jaar of 4 ouder.
Een blauwe golf type 2. Het was de bedoeling dat als Jan weer werk had, we dan gingen kijken naar een auto voor dagelijks vervoer daarheen. Een heel gewoon ding, niet te oud, maar zeker ook niet te nieuw.
Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan... Jan is gewoon niet dol op "al dat nieuwerwetse spul". Bij die oudere auto's is het allemaal net wat simpeler als ze gerepareerd moeten worden. Een lamp kan je nog vervangen zonder de hele voorkant uit elkaar te moeten halen en... nou ja, je snapt 'm al.
't Was dat het oudste type golf (type 1) net iets te klein is voor ons hele gezin, dit vanwege de beperkte beenruimte. Anders zou Jan daarvoor zijn gegaan.
Deze kwam hij op het spoor en gisteren kocht ie 'm. Hij is er helemaal happy mee. Pino kan onder dak, zo houden we die ook wat langer mooi. En dus vind ik het ook een prima idee. Allemaal blij :)
Wij zijn van de Toyota's. Moet kunnen ;-) Veel veilige kilometers in jullie nieuwe aanwinst!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Kakel
Wij hadden een rode, van '88 tot '92. En toen een hele rits (nou ja :-) ) Toyota's. En nu sinds 4 jaar weer een auto uit de stal VW
BeantwoordenVerwijderenGrappig, ook hier een "nieuwe" auto. Zodat oudste ( met zijn baan nu nodig) onze nog oudere kon "kopen".
VerwijderenNieuwe auto? Leuk om te zien, maar niks voor onze mannen, die de auto lekker zelf "lopend" houden.
groetjes, Franca.