Bloemetjesbroek voor Junior.

Vorige week zaterdag was ik in de stad. Dat las je misschien al wel. Ik ga altijd even bij de T.akko naar binnen. Leuke kleding voor een zacht prijsje. Zo had ik vorige week 3 hemdjes, 1 t-shirt en een sjaal voor een euro of 35.

Ik paste ook nog een broek. Met bloemen. Best leuk eigenlijk, beetje zachte kleurtjes. Crème ondergrond en dan met zachtroze rozen erop. Met een beetje groen en taupe nog in de print. Hij paste prima. Maar toen twijfelde ik toch een beetje. Vind ik bij een ander al snel iets kunnen, ligt er maar aan hoe je het combineert, nu vond ik het toch lastig beslissen...

Ook zag ik nog een spijkerbroek die prima voor Junior zou kunnen. Laatst haalden we samen al eens een broek in deze winkel voor hem, en hij kon er nog wel eentje bij gebruiken. Neem ik 'm nu wel of niet mee... Mmmm... Thuis even na gevraagd en hij vond het, ook gezien de prijs (hij krijgt kleedgeld, vandaar) die 20 euro bedroeg, een goed plan.

Dus vanochtend togen Jan en ik in Pino nog een keertje naar de stad. Voor Junior de broek gekocht, voor Jan nog 3 T-shirts voor 23 euro (Yes!)  en toen trok ik die bloemetjesbroek nog maar weer eens aan. Jan vond het echt leuk staan en ik dacht : " Ach, doe eens gek!"  en de broek ging ook mee naar huis.

Junior kwam vanmiddag thuis. Hij paste de spijkerbroek en keurde 'm goed. Toen vertelde ik hem voorzichtig dat ik een bloemetjesbroek gekocht had. "O help" zei Junior heel droog... Ik sleepte 'm mee naar boven en liet hem de broek zien. "Oh, die valt nog wel mee"  kreeg ik als reactie. En voor de grap: " Maar dan wel voor jou!"

Ik zei lachend dat ik zo'n broek voor hem ook echt wat minder vond. En dat ik me toch wel een beetje zorgen zou maken als hij zo rond zou gaan lopen. "Oh, dan accepteer je me dus niet voor wie ik zou zijn?" Reageerde ie uitdagend. "Nou ja, ach, ik zou misschien ook wel een beetje moeten wennen, maar ik kan vrij snel iets accepteren hoor!" kreeg ie als antwoord. "Ik wil best even in de stad kijken of er zo eentje in jouw maat is!" Maar daar bedankte ie toch heel vriendelijk voor, waarna hij zich een beetje verschrikt achter de computer verschool :))