Aan komen lopen?

Afgelopen zondag deden we het hier thuis even rustig aan. Zaterdagmiddag hadden we een feestje en 's avonds nog eentje. Op allebei de feestjes was het "volle bak". Heel gezellig, daar niet van , maar mij veel en veel te druk af. Als ik maar 1 zo'n feest heb gehad moet ik al moeite doen om daarna weer in de gewone stand te komen, laat staan 2 na elkaar...

Nadat we zondag eerst een ochtendje hadden geluierd, vonden we toch dat er wel een heel klein beetje actie mocht komen. Dus we verzonnen wat. Natuurlijk was daar eerst een wandeling met Tukker, dat kan vaak niet missen in ons geval. En daarna besloten we een bezoekje te brengen aan I.ntratuin, daar kwamen we toch op de terugweg langs.

Er hing hier op het prikbord al tijden een bon, die Jan ooit eens kreeg voor hulp aan een nichtje. Die hadden de afzuigkap kapot, en daar wist Jan wel raad mee. Afzuigkap gemaakt en toen kwamen ze met dit presentje op de proppen. Hoeft natuurlijk niet, maar toch leuk. Vandaag moest het er dus maar eens van komen om het ding te verzilveren. Kon ik meteen eens wat inspiratie opdoen, tenslotte is er ook alweer kerstmarkt bij deze winkels.

We liepen door de zaak. En ik keek mijn ogen uit. "Oh kijk", zei ik regelmatig tegen Jan, "da's ook een leuk idee." Ik heb nog wel... in de tuin en als ik dan..." nee, aan mij raken ze daar niet echt veel spullen kwijt, veel te duur allemaal...

En toen kwamen we bij een stelling waar boeddha-beelden stonden. Van een jonge boeddha ook, heel lief. "Nou, dan neem je die toch mee?" zei Jan enthousiast. Maar ik twijfelde. "Ik weet niet zo goed waar ik die neer moet zetten en... zo'n ding hoor je toch te krijgen en niet voor jezelf te kopen?" Later praatten we er nog even over door en kwamen we tot de conclusie dat ie leuk zou staan bij ons vijvertje. Maar ja, het argument van krijgen en niet zelf kopen bleef overeind staan, en we liepen toch maar door.

Tot we in een stand van Claire en Eef kwamen. En daar kon ik slagen. Dit bord namen we mee, leuk hè?

Het hangt momenteel al te pronken in de hoek van de tussenkamer. Ik ben er blij mee.

Gisterenmiddag. De fruitboer was langs geweest en ik liep, rijk met mijn aankopen (een flinke zak fruit) terug naar de deur. En toen... toen viel mijn oog op een bak, die onder de tuintafel stond. Die bak stond vroeger bij de vijver. Huh?! Ik draai me om naar de vijver en daar stond ie! Kijk!!!

Surprise! Zo maar aan komen lopen, zo leek het wel! Dat kon er maar eentje op zijn geweten hebben. (Gisteren was ie tenslotte een half uurtje later, maar ik dacht dat dat met zijn werk te maken had.) Dus ik apte Jan:" Er is hier een boeddha aan komen lopen!  Ik kreeg een blozende smiley terug. Zo zie je maar weer. Jan doet nog steeds zijn bijnaam eer aan. Hij is voor mij echt de surprise-man!!