Serviesgoed in stukken.

Nee, het servies vliegt hier niet door de kamer, dat valt gelukkig wel mee. Maar toch maakte Jan van de week korte metten met een paar kopjes. Hij pakte een hamer en een doek en ging toen redelijk gecontroleerd te werk. Waarom? Nou, ik had weer een zelfmaak-cadeautje in mijn hoofd.

Jan's zus en zwager zijn dit weekend 25 jaar getrouwd. En dat vieren ze zaterdagavond. Ik kan natuurlijk met een bos bloemen en een enveloppe aankomen, maar dat vind ik net iets te makkelijk in dit geval. Dus verzon ik wat anders. Onder het motto "scherven brengen geluk" begonnen we eerst eens met die scherven creëren...

Dat deed Jan dus. En ook bracht ie een kist met schelpen naar beneden. Die staat al jaren onder een kast op de overloop. Daarin zit een schat aan schelpen, overal in Europa op de stranden bij elkaar gezocht. Ik kan het nu eenmaal niet laten om, als we op vakantie geweest zijn, telkens weer met een aanvulling thuis te komen. Zo ziet mijn verzameling er uit momenteel:

Goed. Een strokrans, het lijmpistool en nog wat mooie witte roosjes, ook ooit eens op de kop getikt, bij de hand en toen begon het grote plakken. Na een paar uurtjes was dit het resultaat:

Als je goed kijkt zie je op de bovenstaande foto onderin zelfs het merk van de kopjes die ik gebruikt heb nog terug komen :)

Het haakje waar ze 'm eventueel aan op kunnen hangen, ook in stijl...

Junior gaat nog aan de slag om van een oude trouwfoto (wel 25 jaar oud :)) van schoonzus en zwager een bijpassend kaartje erbij te maken. Dan lijkt me dat het cadeautje  persoonlijk genoeg is naar mijn zin. Ik hoop dat het leuk wordt ontvangen. Maar 1 ding is zeker: ik heb het rechtstreeks vanuit mijn hart gemaakt!