Pubers!!

Bij ons thuis lopen 3 pubers rond. Eén van 14, één van 16 en één van 18. Als je zo deze eerste regel leest zou je denken:"oh help daar heb je wat mee te stellen". Nou, niets is minder waar. 't Is genieten.

Onze oudste heet Fleur. Een nuchtere meid van 18. Vorig jaar haar VWO diploma gehaald en die heeft ze niet voor niets gekregen. Er is heel hard voor geknokt. Zo hard dat we in de vierde nog even het idee hadden om haar HAVO examen te laten doen. Maar, zo redeneerde ze ik ben eraan begonnen dus ik maak het af ook! En dat deed ze met een prachtige lijst.  Om maar even duidelijk te maken wat voor doorzetter ze is.

De middelste heet Mirte. Nu zit ze in 5 VWO. Momenteel midden in een toetsweek en dat betekend soms doorleren tot in de kleine uurtjes. Ik ben er soms niet zo blij mee dat ze zo laat pas gaat slapen, maar ze heeft me overtuigd dat dat voor haar geen enkel punt is. Ik heb me er maar bij neergelegd, dat geeft haar ook rust.
En ze doet het ook prima op school, dus waarom zou ik moeilijk doen...

En dan de jongste.Jan Jr. Een kind met een labeltje. Niet dat ík dat labeltje nou zo belangrijk vind, maar in Nederland is het nu eenmaal zo dat als je die niet hebt je geen passend onderwijs kunt krijgen. Dat labeltje bij hem heet PDD-NOS. Een autistische stoornis. Vanaf groep 5 zit Jan op een cluster 4 school. Nadat het op een reguliere basisschool compleet uit de hand liep.

Hij zat toendertijd in een klas met 37 leerlingen. En bij een juf die niets van hem begreep. Want aan de buitenkant zie je niets bijzonders aan Jan. Een heel gewone jongen die soms een beetje "lastig" is. Dat dat lastige voortkomt uit het feit dat hij soms wat langer nodig heeft aan sommige dingen te wennen, dat moet je maar weten. En dan moet je ook nog maar bereid zijn daar iets mee te doen. Het kwam er op neer dat Jan in de laatste periode dat ie daar op school zat vooral heel negatief benaderd werd. En dat mondde bij hem uit in fikse driftbuien. Dus werd er met spoed een andere school voor hem gezocht.

Toen we voor de eerste keer op zo'n cluster 4 school kwamen kijken ging er een wereld voor ons open. Ik had het gevoel dat deze school voor Jan gebouwd was! De kleine klassen, de pictogrammen en de - soms zelfs hele strenge - regels, het was perfect voor hem. Eindelijk was er buiten thuis ook een perfecte situatie gecreëerd en Jan mocht daar elke dag van profiteren! Geweldig!!

We zijn inmiddels ongeveer 5 jaar verder. Jan zit nu in de tweede van het VSO, hij doet TL. Eigenlijk zit er qua intelligentie meer in maar qua concentratie tot voor kort niet. Sinds 2 maanden slikt hij Risperdon, en dat heeft wat dat betreft veel voor hem verbeterd. Ik was er vroeger nooit zo voor, medicijnen,  maar sinds Jan dit slikt is hij een stuk geconcentreeder, en ook staat ie veel meer open voor contact met anderen. Geweldig!

We zijn altijd heel open geweest over Jan's beperking. Maken er zelfs wel eens grapjes over, maar wél met behoud van respect. Ook de meiden zijn heel open en dat maakt dat er altijd ruimte is voor een goed gesprek of discussie. Ik denk als moeder dat het ook heel belangrijk is om je hart open te zetten en naar alle redelijkheid  met elkaar dingen te bespreken. Gelukkig komt dat gesprek ook van beide kanten. Soms horen ze dingen van leeftijdgenoten en dan word er wel gezegd: "dat hadden we hier niet hoeven te proberen, tóch?" Nee, juist dat klopt...

Het mooiste van dit hele verhaal vind ik de studiekeuze van Fleur. Ze heeft gekozen voor de ALPO, een combinatie van PABO en pedagogische wetenschappen op de universiteit. En wat ze ermee wil doen? " Nou, 't lijkt me heerlijk om met kinderen met een beperking te werken of in het speciaal onderwijs" is dan haar antwoord. Hoezo, pubers????