Pareltjes...

Ik moest ze nog eens lezen om ze eens flink tot me door te laten dringen. Het blogje van haar en haar. Mijns inziens pareltjes.Want wat raken ze de kern van de echte waarheid. Van waarom heel veel mensen tegenwoordig ongelukkig zijn. Omdat toch vaak gedacht wordt dat geluk iets is waar je recht op hebt. En als het er niet is dat je dan alle recht hebt om te klagen...

Volgens mij zit geluk ook in verantwoording nemen. Voor je manier van wonen en voor je omgang met de kinderen. En voor hoe je zelf in het leven staat. Voor het wonen heb ik zélf aan de lijve ondervonden. We kochten 15 jaar geleden dit huis. En tóen we het kochten wisten we dat we járen in de verbouwing zouden zitten. Maar ik nam me voor dat het bewoonbaar zou zijn tussendoor. Want we hadden ook nog 3, toen kleine (0, 2 en 4) kinderen.  En zij kozen niet voor de droom van hun pappa en mamma.

Dus gingen we met beleid aan het werk. De eerste 6 weken woonden we nog in het oude huis en werden 2 kinderkamers gebouwd in het huis. En een dakkapel. En de moestuin omgetoverd tot kindertuin. En de rest werd gezellig gemaakt. En in die 15 jaar daarna een badkamer aangebouwd. En nog een kinderkamer gebouwd . En nog een dakkapel. En na een brand de keuken opgeknapt en de tussenkamer. Later de vloer van de gang. Mét vloerverwarming... En een nieuw dak, en....

En ín die tijd waren er regelmatig mensen die tegen mij zeiden dat ze het niet zouden kúnnen, wonen in een huis wat nog niet af was. En dan dacht ik altijd: "Jij hebt er meer last van dan ik". Want afgezien van het feit dat het voor ons onbetaalbaar zou zijn geweest alles binnen een jaar te realiseren met behulp van een aannemer, zou ik er niet aan moeten denken minder betrokken te kunnen zijn bij de kids. En dat zou zeker weten tóch gebeurt zijn als we het anders aangepakt hadden.

En we waren elke keer weer helemaal happy is er weer iets af was. Geluk wordt uitgesmeerd over lekker lang kunnen douchen toen we een H.R. ketel hadden i.p.v. een 80 liter boiler met z'n vijven. En een heerlijke kamer voor Fleur toen ze naar de middelbare school ging i.p.v. samen met zusje een kamer delen (ook niet verkeerd voor hun band, trouwens). En toen vorig jaar de buitenkant strak was vond ik het ook weer heerlijk. Om maar niet te vergeten hoe fijn het is een afdak te hebben waar je onder kunt zitten met een zomerbuitje.

En onze kids... Ze zijn 14, 17 en 18.

En je zou er heel ongelukkig over kunnen zijn dat ze het lang niet altijd meer zo met je eens zijn als vroeger. Maar ik kijk liever waaróm dat zo is. En ga in gesprek. En dan blijkt een soms oogwaarschijnlijke dwarse bui vaak een hele begrijpelijke oorzaak te hebben. Grénzen worden er ook gesteld. Maar dat zijn ze van jongs af aan gewoon gewend. Scheelt een hoop stres. En ruzies.

Ik vind het ook handig om ze te wijzen op kleine simpele maar fijne dingen waar je gelukkig van kan zijn. Van jongs af aan heb ik dat gedaan. En vaak merk ik op dat ze er ook oog voor hebben. En als dat dan genoemd wordt word ik er zelf ook weer op gewezen. Het mes snijdt van 2 kanten!

Sinds ik hier schrijf merk ik ook dat ik meer oog heb gekregen voor m'n "ladybirds", dingen die je leven de moeite waard maken. Ook door de reacties kijk je anders tegen jezelf aan. Fijn! En soms lees je iets leuks in een tijdschrift en dan realiseer je je dat je dat allang hébt. Gék is dat toch dat mensen soms zoeken naar iets waar ze bijna bovenop zitten. Een stapje achteruit (door het lezen van de mooie blogjes die ik in 't begin noemde) maakt je zicht op het geheel weer helemaal helder. Dankjewel!!