Ik pakte m´n groene autootje, ging de snelweg op (jaja...) en binnen een minuut of 40 was ik op station Lent. Daar mocht autootje wachten op mij. Ik pakte de bus en 3 minuten later kwam ik bij de bushalte aan waar Fleur al stond te wachten.
We hadden een missie vandaag. Hier lees je welke.. En daarna natuurlijk nog even Nijmegen in. Fleur woont vlakbij het centrum en dan kan je het niet laten daar even gebruik van te maken. Best leuk geslaagd trouwens!
Terug reed Fleur gezellig mee. Ze werkt nog hier in de buurt bij een kledingboetiek op zaterdag, dus in de weekenden is ze thuis. Vanavond zaten we op de bank. Lekker rustig. T.v. aan en kopje koffie erbij... En toen...
Toen schudde de kamer. Eerst ging het van rommeldebommeldebom. Heel hard. En daarna.... bombedebombede bom. Jr. kwam met een noodvaart van de trap af. Rende de kamer in en riep met héél bezorgd gezicht :"Mijn bureaublad is eraf gevallen!"
In no-time waren we met z'n vieren op zijn kamer. Mirte was nog werken, vandaar met z'n vieren. En daar hing het blad. Twee beeldschermen op de grond en een toetsenbord. Boxjes, afstandbediening en twee muizen. Zo'n kind heeft wat in huis met zo'n hobby... En z'n mobiel was spoorloos...
 |
| Bureau in betere tijden.. |
Meteen aan de slag. Ontkabelt, en de boel op bed gelegd. Het zag er allemaal nog vrij goed uit, en zijn telefoon was ook weer getraceerd. Heel nog. Alleen, op het grootste beeldscherm zat een kras. En de vloer zit nogal onder de deuken. Jan lijmde zijn bureau, en ik nam de stofzuiger even ter hand, zo vaak krijg je niet de kans om daar te stofzuigen met zoveel kabels, dus..
Bleek dat ie even de deur toe had willen doen. En geen zin had op te staan. Toen leunend op één kant van het bureau het toch geprobeerd had... en hij wordt zwaarder... Gelukkig viel alle schade toch nog mee. De kras op het scherm was met de hand weg te poetsen en na enig aansluitwerk doet alles het weer gewoon. Tijd voor een beetje humor..
Ik moest al lachen toen Jr. vertelde dat z'n vriend, waarmee ie rechtstreeks contact had tijdens het accident hem verschrikt vroeg wat er in vredesnaam gebeurde... kon me voorstellen! En later zei ik nog tegen Jr. dat als ie de volgende keer gestofzuigd wilde hebben onder het bureau hij het ook gewoon mocht vragen : )
Oefff... dat is schrikken. Gelukkig valt de schade mee. Niet meer leunen, dus.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique
Tsjonge,dat is schrikken,want het zal een herrie geweest zijn.
BeantwoordenVerwijderenMaar gelukkig is het goed afgelopen en doet alles het nog.
Fijn weekend
Groetjes Ans
Dat zijn vaak van die voorvallen die iemand tijden lang moet aanhoren. Wel even schrikken eerst.
BeantwoordenVerwijderenHelp, wat een schrik. Maar wel , na die tijd lachwekkend ja. Domme jr... Gezellig met Fleur zeg. Heerlijk toch dat je nu op bezoek kunt bij haar!
BeantwoordenVerwijderenWat een schrik zeg, maar goed afgelopen dus!Enne weer een schone kamer ;-)
BeantwoordenVerwijderenNou heeft je zoon toch weer voor voldoende inspiratie gezorgd. ;o)
BeantwoordenVerwijderenOei dat was schrikken. Gelukkig maar dat alle spullen het nog doen en zo. Leuk dat je bij Fleur bent geweest! Heeft ze het naar haar zin op kamers?
BeantwoordenVerwijderenioef, schrikken! Gelukkig dat hijzelf niet geraakt is en dat alles nog werkt. En dat je lekker gestofzuigd hebt, haha
BeantwoordenVerwijderenHoi Trudy,
BeantwoordenVerwijderenWat zullen jullie geschrokken zijn. Maar gelukkig kunnen jullie er allemaal achteraf om lachen. En zijn er geen gewonden gevallen... Het is dus allemaal goed afgelopen gelukkig....
Ik wens je een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
Jeetje zeg haha,wat een toestand,maar toch overkomt zoiets velen omdat we ff niet op wilde staan of inplaats van een trapje op een stoel gaan staan,gelukkig viel de schade mee,voor morgen een fijne zondag,lieve groet Musje.
BeantwoordenVerwijderenJe schrikt je rot zeg......wel een grappig einde!
BeantwoordenVerwijderenWaarschijnlijk heeft jr. nu wel geleerd om de volgende keer op te staan als de deur dicht moet. Ik kan me jullie schrik wel indenken. Gelukkig is alles goed afgelopen.
BeantwoordenVerwijderenEn leuk die versiering bij de buurvrouw.
Gelukkig dat jullie er nu om kunnen lachen! De schade had toch best behoorlijk kunnen zijn. Groetjes Peggy
BeantwoordenVerwijderenDit is best herkenbaar, zulke acties :-) Dapper dat je lachen kon. Daar zou ik even moeite mee hebben.
BeantwoordenVerwijderenIk had heel wat bij te lezen en dan kun je niet bij elk berichtje een reactie achter laten, maar hier moest ik wel zo om lachen, ik kan het me zo goed voorstellen hoe dat was gegaan dat ik hier hardop zit te schudden achter mijn PCtje...!
BeantwoordenVerwijderen