En toen schudde de kamer...

Ik had vandaag eigenlijk niet zoveel inspiratie tot bloggen... Niet dat het een saaie dag was hoor. Nee, voor het eerst ging ik vandaag op bezoek bij Fleur.

Ik pakte m´n groene autootje, ging de snelweg op (jaja...) en binnen een minuut of 40 was ik op station Lent. Daar mocht autootje wachten op mij. Ik pakte de bus en 3 minuten later kwam ik bij de bushalte aan waar Fleur al stond te wachten.

We hadden een missie vandaag. Hier lees je welke.. En daarna natuurlijk nog even Nijmegen in. Fleur woont vlakbij het centrum en dan kan je het niet laten daar even gebruik van te maken. Best leuk geslaagd trouwens!

Terug reed Fleur gezellig mee. Ze werkt nog hier in de buurt bij een kledingboetiek op zaterdag, dus in de weekenden is ze thuis. Vanavond zaten we op de bank. Lekker rustig. T.v. aan en kopje koffie erbij... En toen...

Toen schudde de kamer. Eerst ging het van rommeldebommeldebom. Heel hard. En daarna.... bombedebombede bom. Jr. kwam met een noodvaart van de trap af. Rende de kamer in en riep met héél bezorgd gezicht :"Mijn bureaublad is eraf gevallen!"

In no-time waren we met z'n vieren op zijn kamer. Mirte was nog werken, vandaar met z'n vieren. En daar hing het blad. Twee beeldschermen op de grond en een toetsenbord. Boxjes, afstandbediening en twee muizen. Zo'n kind heeft wat in huis met zo'n hobby... En z'n mobiel was spoorloos...

Bureau in betere tijden..

Meteen aan de slag. Ontkabelt, en de boel op bed gelegd. Het zag er allemaal nog vrij goed uit, en zijn telefoon was ook weer getraceerd. Heel nog. Alleen, op het grootste beeldscherm zat een kras. En de vloer zit nogal onder de deuken. Jan lijmde zijn bureau, en ik nam de stofzuiger even ter hand, zo vaak krijg je niet de kans om daar te stofzuigen met zoveel kabels, dus..

Bleek dat ie even de deur toe had willen doen. En geen zin had op te staan. Toen leunend op één kant van het bureau het toch geprobeerd had... en hij wordt zwaarder... Gelukkig viel alle schade toch nog mee. De kras op het scherm was met de hand weg te poetsen en na enig aansluitwerk doet alles het weer gewoon. Tijd voor een beetje humor..

Ik moest al lachen toen Jr. vertelde dat z'n vriend, waarmee ie rechtstreeks contact had tijdens het accident hem verschrikt vroeg wat er in vredesnaam gebeurde... kon me voorstellen! En later zei ik nog tegen Jr. dat als ie de volgende keer gestofzuigd wilde hebben onder het bureau hij het ook gewoon mocht vragen : )