vrijdag 15 maart 2013

Plannen en PDD-NOS.

Met een zoon als Junior, 16 jaar en PDD-NOS, is het nooit helemaal loslaten. Hij doet het goed op school, dat wel. Vorig weekend maakte ie met Fleur samen (die vrijwillig deze taak op zich nam!) een planning voor deze week. En vaak houdt ie zich daar wel aan.


beetje helpen met "puzzelen" is handig...


Hij maakt op het moment zijn sector-werkstuk. Over de crisis. Of eigenlijk over verschillende crisissen in de afgelopen jaren. Het gaat hem goed af. Hij zoekt , in het begin vooral op wiki-pedia ;)), naar informatie en zet dan in zijn eigen woorden zijn bevindingen op papier. So far so good.

Hij houdt er niet van om in de woonkamer te werken. De slaapkamer is daar ook geschikt voor. Een bureau met 2 beeldschermen en rust om hem heen, dat zijn de voorwaarden voor hem. Enig nadeel is dat je hem niet in de gaten kan houden, en de computer is een leuke afleiding...

Fleur spreekt met hem af dat hij een paar keer in de week zijn vorderingen naar haar mailt. En meestal gaat dat ook wel goed. Maar soms... dan krijg ik een verontwaardigd mailtje van Fleur, dat ie het weer niet inleverde. "Oh, vergeten.." , is dan zijn laconieke reactie. Grrr...

Maar deze week was ie weer goed bezig. Gisteren op school liet een klasgenoot van hem zijn bevindingen aan de lerares zien. Eigenlijk hetzelfde als Jan bij Fleur doet. Toen vroeg Jan of hij ook zijn werk mocht laten zien aan haar. En dat mocht.

Ze was zwaar onder de indruk. Een prima niveau noemde ze het, misschien wel iets té hoog gegrepen. Dat maakte ze dan ook duidelijk aan een klasgenoot van Jan, die mee keek. Jan was opgetogen, en ik moet zeggen dat ik het ook erg leuk vond dat te horen.

Jan heeft veel moeite met concentreren. En ook veranderingen zijn vaak lastig voor hem. Hoewel hij met zijn cito-score makkelijk HAVO aan had gekund, hebben we om deze redenen besloten hem toch maar TL te laten doen. En daar zit 't 'm nu net een beetje. Hij wordt er een beetje lui van. Het gaat hem ook makkelijk af, dus waarom zou ie zich uitsloven?

En dan kan er dit gebeuren: gisterenavond later, toen ie nog even voor het slapen gaan wat kwam drinken in de woonkamer, kwam er ineens een boek tevoorschijn. Nask, natuurkunde en scheikunde. Niet zijn sterkste punt. Maar ach. Hij dacht met een beetje doorlezen wel genoeg te doen voor zijn toets, die ie vandaag had.

Jan is er met hem voor gaan zitten. Uitleggen en beetje oefenen. En dat zo laat in de avond! Het blijkt maar weer, dat ook al gaat het goed op school, je zulke kinderen als Jan constant in de gaten moet houden. Is het misschien niet moeilijk qua niveau, met helemaal niets doen komt ie er natuurlijk ook niet!

Toch maar weer het samenwerkingsverband met Fleur wat aanscherpen. En Jan eens wat eerder op de dag vragen hoe hij één en ander op korte termijn gepland heeft. Want als Jan nu een beetje mooie cijfers haalt, dan kan hij straks in ieder geval met papiertje door naar de volgende opleiding, waar ie, oh ja, da's waar ook! AANGENOMEN is maandag!!

15 opmerkingen:

  1. Super dat ie aangenomen is!!!
    De jongste hier met adhd loopt ook tegen deze problemen aan, plannen proberen wij hem nu te leren en bij het laatste rapport zei meneer, havo zit er wel in. Ik denk zelf dat tl, beter voor hem is, want de hele dag binnen zitten...ik zie dat mijn drukke kind niet doen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb ook een zoon die op praktijk onderwijs zit. Vmbo (laat staan Havo) zat er niet in. Als je ziet wat hij tot nu toe al bereikt heeft in het praktijkonderwijs. TOP!
    Na de zomer gaat hij BBL doen. Werken en verdienen. Hij komt er wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi dat Jan is aangenomen! Dat lui worden op TL herken ik van mijn jongste. Gelukkig kreeg hij daarna nog de mogelijkheden om door te stromen naar HAVO en VWO. En daar heeft hij flink moeten aanpoten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gaat super. Onze oudste heeft een faalangst dat is niet gewoon. Hij doet havo heel middelmatig maar haalde op zijn IQ test 136 niet een testje uit de Libelle maar afgenomen door psych studenten van de RUG. Hi jdoet eigenlijk alles met de rem erop dat is voor hem zelf ook niet makkelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Sorry ik klikte te snel. Over Jan vind het helemaal super dat hij zo goed gaat. en dat jullie hem zo helpen echte toegewijde ouders en zussen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat fijn dat hij is aangenomen!! En dat hij het zo goed doet, is toch helemaal super! Daar mag je je zelf ook wel een beetje voor op de borst kloppen hoor, ik denk dat hij zich geen betere ondersteuning kan wensen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi dat hij is aangenoemen! En lief hoe zus en broer elkaar helpen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat leuk dat zijn zus hem zo helpt. Ik heb een zoon in de 2e klas VMBO-t die er ook regelmatig 's avonds laat nog achter komt dat hij de volgende dag een proefwerk heeft of, nog erger, op de dag zelf. Ik moet hem altijd achter zijn broek zitten. Zelf sta ik voor de klas en ik merk dat echt héél veel kinderen moeite hebben met plannen. Schijnt met de ontwikkeling van de puberhersenen te maken te hebben. Afijn, blijven helpen en aansturen dan maar. En top dat hij is aangenomen op zijn vervolgopleiding. Mijn dochter gaat maandag a.s. toelatingstest doen voor CIOS. Spannend! Fijn weekend, Pascale

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat fijn voor Jan en jullie dat ie aangenomen is!

    Maar ha dat plannen.......herken ik!!
    Hier 3x vmbo.tl kids die daar last van hadden/hebben!
    En hoe meer we ze achter de broek aan zaten en wilden helpen hoe beroerder het werd
    .....

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Super dat hij is aangenomen! En wat leuk om te lezen dat grote zus haar broertje zo helpt. Dat hoop ik ook later bij mijn kinderen te zien!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wauw, zo super hoe jullie als gezin hem ondersteunen en toch hem zelf het werk laten doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. WAt fijn dat hij is aangenomen ! Gefeliciteerd. En wat ondersteunen jullie hem goed als gezin. Super hoor. En ik vind het een compliment voor Jan dat hij zich ook laat helpen door zijn zussen, vader en last but not least, zijn moeder (!)Wat me ook wel raakt in je verhaal, is hoe hij groeit van het compliment van de lerares. Daar zit een zaadje voor de toekomst....Hij is gezien, hij vindt het fijn. En dat is een begin van ontwikkeling. Verder herken ik natuurlijk heel veel in je verhaal ! Mijn zoon heeft er ook moeite mee. En wat ik ook herken, is dat ik mijn zoon ook nooit helemaal kan loslaten.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Herkenbaar! Dochter van 17 maakt planning met huiswerkbegeleider, maar ze wijkt zo makkelijk af... Regelmatig stress hier. Ze is onze oudste, dus geen hulp boven haar :-(

    BeantwoordenVerwijderen

Hé leuk, een reactie! Ben zó benieuwd wat je gaat schrijven...