Back to normal...

Terug naar het normale leven dan maar. Ik heb de hele week er niet toe kunnen komen om te schrijven, en daar moet toch maar eens weer verandering in komen vond ik zo. Hoe fijn is het dan als het onderwerp zich geheel onverwacht aankondigt...

Wat is normaal hier in huis? Het is hier door de ploegendienst van Jan geen dag hetzelfde. Vandaag had Jan vroege dienst en dan is ie zo rond een uur of 3 's middags thuis. Hij rijdt er zo'n drie kwartier over van werk naar huis, vandaar.

Na even lekker thee gedronken te hebben kwamen we, gezien het zonnetje buiten op het idee om nog even richting bos te gaan met Tukker. Het groene autootje werd gestart en daar gingen we dan. Eenmaal bij het bos aangekomen was het daar opvallend rustig. Het is losloopgebied waar we altijd heen gaan en meestal komen we veel mensen en honden tegen. Zo niet vandaag...

Welgeteld 1 hond en 1 mevrouw. Maar deze mevrouw wees ons wel op iets heel speciaals. "Moet je daar, over het hek, een stukje verderop eens kijken", zei ze. Daar, iets verderop in het bos, wat gelukkig afgezet was, zagen we deze schoonheden:

Niet helemaal scherp, helaas. Foto van mobiel en dan ook nog eens ingezoomd...

Twee prachtige herten! Terwijl Tukker vrolijk verder speelde met zijn gevonden stok (hoezo jachthond;)) hebben wij in alle rust van het aanblik kunnen genieten. Ze gaven ons zelfs de tijd om nog een foto te maken:

Ja, hij zag ons ook wel...

Toen Tukker uitgespeeld was en we weer bij het groene autootje beland waren, deden we nog even snel een boodschapje in het dorp vlakbij. Thuis aangekomen was er niet veel tijd meer om uitgebreid te kokkerellen dus we namen genoegen met een pannenkoek met rozijnen, kaneel en appel.Ook geen straf hoor!

En zo zie je maar... een gewoon wandelingetje in het bos kan zomaar best speciaal worden. Nou, ik klap de laptop zo dicht hoor. Ik wil dolgraag aan de slag met datgene ik vanmiddag kocht. Wat dat is? Tsja... ik moet toch wat te schrijven overhouden ;))