Gelukkig maar...

Ik was de laatste 2 dagen maar niet bij de buurtjes geweest. Daar lag Belle nog van slag te wezen, en ik had zomaar het idee dat ik het een en ander niet teveel moest verstoren. Wel hield ik de F.B. pagina van buuf in de gaten. Daar hield ze voor de mensen die allemaal zo met hen meeleefden een "dagboekje" bij.

Vanochtend waren we even weg geweest. En toen we thuis kwamen klapte ik de laptop maar weer eens open. Toen las ik het nieuws dat we allemaal graag willen lezen: Het gaat goed!

Belle eet en drinkt weliswaar nog niet uit zichzelf, maar wat ze haar voor houden gaat er steeds beter in. En verder knapt ze ook heel langzaam op. Buuf sliep vannacht op de bank, dicht bij Belle in de buurt en dat had ook een goed effect.

Ik vond het tijd worden om even op bezoek te gaan. En toen ik binnen kwam kwam Belle kwispelend op mij af! Wel een beetje aarzelend hoor, maar toch...

Met Tukker gaat het weer als vanouds. Lekker zeuren om een wandeling en op de rug liggen snurken in de mand. Dat zien we ook graag...

Poeh, de beestjes hebben ons best laten schrikken, maar gelukkig zat er een goed eind aan dit avontuur. Het zit er dik in dat we over korte tijd weer lekker met beide honden erop uit kunnen gaan!