Groot vervoer....

Tsja... en dan zit je middenin het volgende "avontuur".... Een kind die op kamers gaat. Loslaten betekent dat natuurlijk, maar eerst heeft ze je hulp juist wat meer nodig. Want er moeten dingen geregeld worden. Zoals daar is een verzekering, en een andere bankrekening, of in ieder geval een digipas, ze zal toch haar eigen zaakjes moeten regelen. Deed ze nu ook al, maar dan met onze pas. Niet handig als ze ergens anders woont.

Dus bellen. En gelukkig kon ik deze dingen snel afhandelen. Nu zelf nog even inschrijven in Nijmegen en de studiefinanciering aan laten passen. Een uitwonende krijgt meer, dus de drive is groot dat snel te regelen. Als student telt elke cent....

En dan werd er gisteren een kastje gespot op M.P. Eentje met een uitschuifbaar blad, dus dat zou betekenen dat er ruimte uitgespaard blijft. Want dan kan ie meteen als bureau dienen. Toch wel fijn als je maar 9 vierkante meters in kan richten..

Even bellen, en de afspraak was snel gemaakt. Vanmiddag om een uur of 12 kon Jan terecht. Fleur had andere plannen maar ze vertrouwde wel op haar vader.

Vanochtend na het ontbijt begon Tukker te tellen... Baasje thuis, Vrouwtje thuis... 1 plus 1 is 2! Wandelen???? En hij probeerde het even uit... beetje zeuren, zuchten toen ie terug werd gestuurd op z´n kleed... Omdat wij niet geheel ongevoelig zijn voor z´n smeekbedes was de beslissing al snel gemaakt. We gingen het ophalen van het kastje combineren met een wandeling daar in de buurt. Top! Iedereen blij....

Na een heerlijke wandeling kwamen wij iets voor twaalven aan bij het kastjesophaaladres. Een prachtig stekje trouwens. Een verbouwd boerderijtje buitenaf. De bewoners gingen emigreren naar Portugal. Jan vroeg meteen of er al nieuwe bewoners in zicht waren.. helaas wel....

Mee naar de schuur. En het kastje is leuk! Wel oud, heeft een opknapbeurtje nodig, maar dat komt goed. Jan is er as i write al aan begonnen. Toen de eigenaresse hoorde dat het voor een meisje was die op zichzelf ging wonen vroeg ze me nog mee naar binnen. Daar gaf ze me nog een leuke oude kan en een vleeswarendoosje mee. En eenmaal weer buiten zag Jan nog een stoel staan onder een afdakje.

Op de vraag wat daar mee gedaan werd riep ze :"Neem maar mee!" Nadien zijn we nog even naar een winkel geweest waar Jan gisteren al met Fleur was. Daar zag ze een leuk krijtbord met een kapstokje eronder en een muursticker met de tekst: "The best thing about memories is making them". Aangezien ze nog meer spullen nodig heeft liet ze het toen staan. Maar hoe leuk was het haar daar toch mee te verrassen.... Ze was er erg blij mee!

Wat is het toch handig dat een Volvo zo groot is. Vooral als de achterbank plat ligt. Kast erin, stoel erin en de rest van de spulletjes en hond kon er ook nog makkelijk bij:

hij voelde zich niet helemaal op z´n gemakje, maar ja... je moet wat.....

Bepakt en bezakt kwamen we thuis tussen de middag, maar onze ochtend was zéker goed besteed!!