Vrijdag de dertiende....

Dat was het echt gisteren. Het begon ´s ochtends om 6 uur al. Ik werd wakker met een schreeuwende hoofdpijn. Anders kan ik het niet omschrijven. Jan wakker gemaakt en gevraagd om een tablet. Ik slik een aantal jaren nu tabletten tegen migraine en die helpen goed. Moet wel zeggen dat ik gisterenochtend na een uur nog een heb genomen. Toen begon de pijn een beetje af te zwakken.

Uit bed gestrompeld en op naar de ontbijttafel. Na het eten op eieren verder lopen. Als ik heel rustig aan doe lukt het. De medicijnen halen alleen de pijn weg. Er blijft een verdoofd en opgezet gezicht over en dufheid. Gelukkig had ik geen plannen buitenshuis.

´s Middags een uur geslapen nog. Daarna gaat het redelijk. Om een uur of 4 belt Jan´s zusje. Zij ging vandaag mee met Jan´s moeder. Voor de uitslag van de scan van maandag.

Slecht nieuws. Er zit een plek op de linker long en het is zeker kanker. Volgens de arts geen twijfel mogelijk. Maar verder kan ze er nog geen zinnig woord over zeggen. Maandag een punctie en wachten op een belletje van het ziekenhuis wanneer ze voor een Pet-scan kan.

Het enige wat we op het moment kunnen is afwachten. Het kan nog alle kanten op. Dus dat doen we dan maar weer. Jan´s moeder gaf nog wel aan dat ze het al aan zag komen. Wij ook. Maar dat maakt het feit er niet anders om.

Nu zit ik op de bank dit te schrijven Zaterdagochtend 11 uur. Jan´s zusje kwam nog even langs alles nog eens te vertellen. Zij woont in het hoge noorden en is nu weer op weg naar huis. Mijn hoofdpijn is redelijk onder controle. Met tablet gaat het prima. Vanmiddag even naar Jan´s moeder toe.

´t Is altijd maar afwachten wat het leven je brengt. Nu nog de kunst verstaan hoe je er dan mee om gaat...