Bye bye Black Moose...

Eerder al vertelde ik jullie over de plannen Black Moose op te knappen. We hebben de Volvo inmiddels een jaar of 4 en hij was duidelijk toe aan een opknapbeurtje. Lang erover gedacht wat we zouden doen: verkopen of opknappen...

Het feit is dat we er al heel veel geld in hadden gestopt, we kochten toendertijd helaas niet de zekerheid die we dachten. Hoewel het een auto was van een kennis, hij koopt en verkoopt Volvo's (en maakte ons toen enthousiast). Maar eenmaal eigenaar van onze B.M. bleek deze vele gebreken te vertonen.

Daar waren we niet zo blij mee, op z'n zachts gezegd. Zo'n beetje elk mechanisch onderdeel aan de auto moest ook wel vernieuwd worden, tot de motor aan toe... Dus wat doe je dan als op het laatst "alleen nog maar" de buitenkant een opknapbeurt nodig heeft...

Jan, Black Moose en ondergetekende in betere tijden...

Het was een echte discussie tussen Jan en mij. Verkopen en wat "nieuws" (natuurlijk ook weer een oldtimer, bloed kruipt waar het niet gaan kan ; ) ) of deze opknappen. Mijn redenatie was dat we nu in ieder geval wisten hoe de auto er aan toe was, gezien we al zoveel vernieuwd hadden.. Toen Jan eenmaal hulp kreeg van een 65 plusser (A) die het echt als een hobby ziet, het opknappen van auto's en ook nog eens voor niets het lassen wilde aanpakken, was de beslissing snel gemaakt.

Vol goede moed begonnen ze. Maar helaas zakte deze moed steeds verder. En toen ik tussendoor eens een kopje koffie dronk aan de keukentafel bij A, werd het me steeds duidelijker dat de moed al niet ver meer van de schoenen af zat...

Vorige week vrijdagavond kwam Jan thuis om te eten. Ik vroeg 'm hoe laat hij die avond weer afgesproken had met A in de garage. Hij keek me aan met een beetje meewarige blik en sprak de woorden:"We stoppen ermee".  Dat deed mij eventjes de mond snoeren ( en dat zegt wat : )

Het bleek dat het drama van gaten en dikke lagen plamuur, die er op sommige plaatsen op waren gesmeerd door kennis tijden het "restaureren" van B.M. , enorme afmetingen begon aan te nemen. En dat, als we dit project zouden doorzetten, lassen wat er gelast moest worden en helemaal strak laten maken en overnieuw laten spuiten (nog best kostbaar) we over een jaar of 2 weer met dezelfde ellende zouden zitten...

Maar wat nu te doen? Jan besloot de boel uit elkaar te halen en op het Volvo forum te zetten. De enthousiaste kopers van de onderdelen lieten al heel snel van zich horen. Zo ook kennis. Inmiddels is, moet ik erbij vertellen, de relatie tussen ons wat ons betreft niet meer belangrijk (zachtjes uitgedrukt).

Kennis gooide een behoorlijk bod op tafel. Het is ons duidelijk dat meneer gewoon verder wilde gaan met dit project en er een ander voor een leuk bedrag mee op wilde schepen. Dat voelt niet goed. Eerst dacht Jan er nog over; "zijn verantwoording", zo redeneerde hij, maar al snel werd duidelijk dat we én het een ander niet aan wilden doen, en het hem ook niet meer gunnen, geld verdienen op deze manier. Dus Jan  sloeg het bod op 100 euro af ; )

Nu verkopen we B.M. in stukjes. De zaken lopen goed. Jan vindt het stiekem erg leuk om te doen, deze verkoop. En zo te zien gaat het ons genoeg opleveren om, samen met het geld dat we al uittrokken voor de opknapbeurt, toch weer wat "nieuws" te kopen. Maar daar wordt door Jan ( door schade en schande heel erg wijs geworden inmiddels) dan wél heel kritisch naar gekeken!!!