Slaapkuur...

En toen was het weer stil in huis. Na het speelgeweld van 2 honden is het nu akelig stil. Wat er aan de hand was??

Gisterenochtend renden Tukker en Pepper al spelend door huis en tuin heen. Hun spel werd steeds fanatieker en op sommige momenten greep ik in. Allebei eventjes time-out op hun kleed om vervolgens een minuut of 10 later weer vrolijk door te gaan.

Maar een paar dagen geleden zag ik het al aan Tukker. Hij lag gewoon uitgeput op z'n kleed 's avonds en op de avances van Pep ging ie niet meer in. Wat maakte dat Pepper zeer gefrustreerd liep te piepen de hele avond. Zielig, maar ook best een beetje irritant...

Tukker heeft natuurlijk niet al te beste heupen. Een zit niet helemaal zuiver in de kom, en de ander is op de kop behoorlijk afgesleten. Dat ontdekte de dierenarts al toen Tuk 3 was, en tot nu toe hebben we 'm aardig op de poten gehouden. Welliswaar met veel zwemmen, goed voer, soms pijnstillers en vooral gedoseerd wandelen, zodat ie tussendoor weer kan herstellen.De dierenarts verzekerde ons dat we met deze aanpak onze hond nog makkelijk 10 konden zien worden.

Maar ja, Tukker kent zelf totaal geen grenzen. Gek eigenlijk, je zou denken dat zo'n dier dat wel aan zou voelen, maar nee... En door het vele spelen met Pepper kon hij gisterenmiddag opeens nauwelijks meer een poot verzetten. Oei!!

We zijn in overleg met schoonfamilie gegaan. En gelukkig heeft Jan's zus aangeboden Pepper nu voorlopig in huis te nemen. Zij hebben zelf een jonge actieve hond die Pepper graag ziet komen en haar wél kan geven wat ze wil : )

plaatje van www.

Dus Pepper ging gisterenmiddag daarheen. En Tukker? Ach, laten we maar zeggen, uit het oog, uit het hart... Hij ligt de hele ochtend al héél tevreden te snurken met de poten in de lucht. Bijkomen dus...