Een sluis die wat hulp nodig heeft..

Vanochtend, nadat we Fleur even weg hadden gebracht naar haar werk, gingen we wandelen met Tukker. Ooit ontdekten we een leuke route tussen de boerderijen door in een dorpje verderop. Een uurtje hooguit wandelden we. Met Tukker achterin de auto, die moe en gelukkig wel heel tevreden was, gingen we op weg naar huis.

Tenminste, dat dacht ik. Maar op een kruispunt in Eefde aangekomen ging de richtingaanwijzer van Black Moose de andere kant op. Jan wilde even langs de sluis. Diezelfde sluis als die laatst in het nieuws was na het afbreken van een kabel. De sluisdeur zat moervast en er lagen maanden schepen in de sluis die geen kant op konden.

We waren niet de enigen die belangstelling hadden. ´t Was ook een imposant gezicht, de grote kraan die er nu voor zorgt dat de deur toch weer open kan:

Jan schoot nog een paar plaatjes met z´n mobiel, om jullie een idee te geven van hoe het er nu allemaal uit ziet:

Van de kant van de sluis....

En van de andere kant. Hier zorgde de kraan ervoor dat de deuren open waren.  Als ik daar zo stond bedacht ik me ineens dat wij ook ooit in een sluis waren met de boot. Jaren geleden, toen we nog samenwoonden huurden we een boot in Groningen. Jammer dat het niet in Friesland was, daarvoor moesten we eerst nog een stukje varen. En we waagden ons in een kanaal waar we door een grote sluis moesten.

Een vaarbewijs? Neee, die hadden we niet, en dat zou ook niet nodig zijn was ons gezegd. Maar toch was het misschien handig geweest als we eerst eens een paar lessen hadden gehad. Om een lang verhaal kort te maken, we lagen overdwars in de sluis. Tussen héle grote boten. Met gelukkig aardige mensen aan boord. Die onze boot aan beide kanten met touwen vast hielden. Brr.... best eng hoor.. Het schoot vandaag zomaar even door mijn hoofd toen we stonden te kijken..