2 Sterfgevallen in de fam. daar begon het jaar mee. Een spannende tijd met schoonmoeder, dochter die op kamers ging en op de koop toe is zoonlief aan de arbeid gegaan.
Vandaag begon hij met z´n stage. We hebben ons sufgezocht naar een mooie plek voor Jan. Het liefst iets met computers gaf ie aan. Maar wie wil een 15 jarige nu aan het werk hebben in z´n zaak. En ze zeggen allemaal dat ze er een hoop van weten.... lastig dus al met al.
Deze week moest ie beginnen. Maar helaas zat het er nog niet in voor hem. Dinsdag besloot zijn mentor de auto te pakken en naar ons toe te komen. Ze schreven nog een paar adressen op en daar gingen ze. Ondertussen maakte ik vast het eten klaar voor ´s avonds.
Ik had koud de afwas af of daar waren ze alweer. D´r zat nog geen uur tussen. Gelukt!! Jan kon vandaag beginnen bij de kringloop. Mocht ie computers weer in orde maken voor gebruik.
Nu had ik ´m al een beetje gewaarschuwd. Dat het ook maar zo kon zijn dat er nog wel wat andere klusjes voor hem in petto lagen... Tussen de middag whats-apte hij z´n vader dat het werk vooral saai was....
Hij was niet te genieten toen ik hem ophaalde. En vastbesloten iets anders te zoeken. Want hij was welgeteld een half uur met het vaststellen van computerproblemen bezig geweest en de rest van de dag had ie geveegd en spullen gesjouwd.
Even laten zakken maar.. Beetje drinken, hapje eten en aan tafel was ie al een beetje meer aanspreekbaar. Toen ik hem voorhield dat hij toch wel van waarde was geweest vandaag omdat de mensen daar zelf waarschijnlijk geen tijd voor die klusjes hadden gaf hij me zelfs geen ongelijk!!
Best zwaar... normaal gaat ie elke dag van half negen tot twee uur naar school. En nu zijn het lange dagen met onbekend werk en onbekende mensen. En dan ben je nog een PDD-NOSser ook!! Mag ik stiekem een beetje trots zijn op mijn jongste telg? ( Moet wel zeggen dat dit alles hem stimuleert goed z´n best te doen op school. Hij ziet z´n toekomst toch een beetje anders : )
Verdrietig van de sterfgevallen zeg :( Sterkte ermee. En al je kinderen opeens een level hoger, zal wel even vreemd zijn allemaal tegelijk.
BeantwoordenVerwijderenEen echte baan. Wel leuk dat hij meteen aan de slag kon. En het is wel goed om te weten dat je niet overal meteen een directiestoel krijgt aangeboden als je op je 18e of 34e van school komt.
(krijg nu meteen weer visioenen van de kassa bij de super, naast de schuifdeur waar het zo vreselijk door tochtte. Zeven lagen kleren aan, bevroren handen en die baas nog 50 cent durven vragen voor de poederkoffie...)
Maar goed, je leert er uiteindelijk wel van :D
Hopen dat als ie een paar keer geweest is, hij het leuker gaat vinden!
Verdrietig zoals het jaar begonnen is voor jullie.Ben jij zeker maar trots op je zoon hoor!!En natuurlijk valt het tegen als je met computers wilt werken en je moet dan heel andere dingen doen,goed dat het hem zal stimuleren om de schouders er onder te zetten!
BeantwoordenVerwijderenWe delen iets gemeenschappelijks: onze bijzondere zoons :-)
BeantwoordenVerwijderenAl heeft die van ons de diagnose klassiek autisme.
Het zou zijn verhaal kunnen zijn. Moeilijk hoor die omschakeling.
En moeders moet het thuis ontgelden ;-)
Brian is ook 15 jaar en heeft sinds kort (via een kruiwagen ;-) een "bijbaantje" bij een bouwmarkt. Hij vindt het prachtig en vooral dat extraatje wat ie verdiend.
Wees maar trots op hem elke stapjes zijn kleine overwinningen. En om te schakelen is tijd nodig. Ik hoop dat hij het LEUK gaat vinden !!!!!
Groetjezz lfs mij
Een heel verdrietige start voor jullie. En ook wel weer een mooie start voor je dochter zo op eigen benen.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben een IT bedrijf en geloof mij er komen echt heel veel stagaires zich melden. Het doet mij denken aan mijn tijd als stagaire de rotklusjes. En toen ik stagaires begeleide kregen ze ook wel eens de wat vervelender klusjes moet ik eerlijk zeggen
Wat een verdrietig begin van het nieuwe jaar. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenWees maar trots op je zoon. Volgens mij is het een echte doorzetter. En dat heeft hij niet van een vreemde;-).
Liefs Frederique
Ik vind het knap dat je zoon zich zo tijdens het eten herpakte na zo eerste dagje werken met werkzaamheden die hij niet helemaal had verwacht. Dat hij na een paar uurtjes bezinken zelf wel zag dat anderen wel blij met hem zijn dat hij werk verricht is goed hoor. Maar het zal per dag wel verschillen wat er allemaal te doen is.
BeantwoordenVerwijderenMaar het stimuleert hem wel denk ik. Dat effect heeft het bijbaantje wat onze oudste heeft namelijk ook.
Hij hoopt ook op een "betere" baan later als hij groot is. Maar wat hij nu doet, vakken vullen, recht zetten en als iets omvalt de boel opruimen stimuleert hem wel... O ja... luisteren naar een meerdere, respect hebben voor anderen en vriendelijk zijn en blijven tegen klanten... Hij leert er veel van.
Je mag terecht trots zijn,op jullie zoon.
BeantwoordenVerwijderenHet is een doorzetter.
Groetjes Ans
Niks mis met trots zijn! Zeker als ze zichzelf overwinnen.
BeantwoordenVerwijderenZeker een verdrietig begin....
BeantwoordenVerwijderenEn je mag zeker trots zijn op je zoon !!!