Our house....

Sinds 15 jaar wonen we in dit huis. Hier schreef ik erover en hier en hier ook nog over het buiten. Oud is het en we kochten het van een dame die hier geboren is. Sterker nog, haar vader bouwde het met blote handen bij een lantaarn die nog in de voorkamer stond toen we hier de eerste keer kwamen voor bezichtiging.

Mijn vader groeide hier vlakbij op. En aan de verhalen die hij vertelde ontleen ik hoe het er ook in en bij dit huis aan toe ging. 

Zo over buiten. Een lang betonpad liep er naar achter toe en aan beide kanten daarvan moestuin. De eerste jaren lieten we daar ook nog een stukje van in tact. Daar stonden nog aardbeien en chrysanten. Verder plantte ik boontjes. Lekker hoor, alleen waren de meeste helaas net rijp voor de pluk toen we op vakantie gingen. Oeps..

De moestuin liep heel vroeger helemaal door tot aan de weg achter. En dat is wel 2 keer zo lang dan het was toen we hier kwamen wonen. Moest ook wel, want de familie at ervan. Ik geloof niet dat ze verder wel groenten haalden. Later is de tuin gehalveerd. Een stuk werd door de gemeente aangekocht, om woningen op te zetten.

Ook het vlees werd zelf voor gezorgd. In het achterhuis was eerst een soort stal, dat kun je nog zien aan het deurtje in de muur. Pas weer tegengekomen toen we de muur overnieuw een pleisterlaag lieten geven. 

Volgens mijn vader was het varken dat ze hadden een soort groencontainer. Alle groene afval smaakte het beest prima. En als het varken vet was werd ie geslacht. Dus speklapjes enz. te over.

Boven in ons huis keek je zo tegen het dakbeschot aan toen het net van ons was. Twee afgetimmerde slaapkamertjes zaten erin en een inpandige douche, met een zeiltje op de grond. Voldeed voor ons trouwens niet, de vochtplekken die zich gestaag vormden in de keuken waren daar de stille getuigen van. Maar wat wil je ook met 2 peuters en een baby die in de douchebak heerlijk spetterden. Ook was de 80 liter boiler nu niet bepaald genoeg. Maar ja. Het douchen ging in etappes. De kids aan het begin en wij aan het eind van de avond. Zo was er nét weer warm water in aanbod...

En beneden, waar nu de broodkast zit, was vroeger een bedstede. Best een gek idee, dat hier vroeger in de kamer mensen sliepen. Maar het was zelfs zo dat er op een gegeven moment 2 families woonden. Opa, oma, dochter, schoonzoon en kleinzoon. En zó groot is het huis helemaal niet hoor!

Het is leuk, zo'n huis met zo'n verleden. Ik vraag me wel eens af wat ik allemaal zou horen als de muren konden praten.. Misschien wil ik dat ook wel helemaal niet weten. Feit is, dat wij er met heel veel plezier wonen. Misschien iets minder zelfvoorzienend, dat wel. 'k Ben nu eenmaal niet het typ om een beest te slachten. Denk dat ik op slag vegetarër zou zijn!

Fleur schreef in de zesde van het vwo een werkstuk over haar leefomgeving. Dus huis en buurt. Hoe het zich allemaal ontwikkelde. Opa hielp daarbij. Voor hem was het ook heel leuk alles zo weer eens op te halen en voor ons is het werkstuk een waardevol document geworden. Een mooie bijkomstigheid was dat ze er een 9 voor kreeg!