Toeval?

Nog eventjes een aanvulling op het blogje van gisteren. Het hele proces van deze kamer krijgen liep voor Mirte zo frappant, dat wil ik jullie echt niet onthouden...

Mirte hospiteerde zich helemaal een breuk... er waren weken bij dat ze een keer of 3 werd uitgenodigd en dat is op zich al best mooi. Als je nagaat dat er soms wel honderd reacties op 1 advertentie komen waar dan nog uit geselecteerd wordt is het al mooi als je een uitnodiging voor een hospiteeravond krijgt überhaupt!

Om even een beeld van een hospiteeravond te krijgen...

Soms had ze zelfs 2 uitnodigingen op 1 avond... kiezen maar dus. En er was ook wel eens een week bij dat ze er zát van was. "Ik ga niet hoor!" zuchtte ze dan.

Een paar weken geleden kwam ze 's avonds van de roeivereniging af fietsen. Ze bedacht zich maarzo dat het misschien wel eens een leuk plan was om een andere route te fietsen. Dus ging ze een straatje eerder af. En dat vónd ze toch een leuk straatje! Ze zag zichzelf daar best wonen! Hoe leuk zou dat zijn...

Het reageren op advertenties ging verder. De aanhouder wint, tenslotte. En zo kwam het dat er een mailtje met een uitnodiging voor een kamer kwam. Mirte bekeek zich nog eens even goed waar dat ook al weer precies was. Street-vieuw erbij aan en toen zag ze het... het was in dat leuke straatje van laatst!

Fleur en ik reageren vaak hetzelfde. Vaak niet wetend van elkaar. Zo ook deze keer... toen Mirte met dit verhaal aan kwam waren we er allebei écht van overtuigd: Dit wordt 'm!

En ja hoor! Gisteren belde Mirte dus op. We hadden gelijk! Stiekem geloven Fleur en ik niet altijd in het toeval. Het moest zo zijn volgens ons :))