We've got him!

Laatst schreef ik al over de grote notenverplaatsing bij ons in de kelder en hoe dat kwam. Nadat we de kelder schoon hadden gemaakt en daar ook een wijlen muisje uit kwam dachten we dat we het wel gehad hadden. Jan maakte wat gaten dicht met pur schuim en het leed was geleden.... toch???

Nou nee dus. Eerst was het een tijdje rustig in de kelder, dat wel. Maar vorige week verbeelde ik me toch echt knagen te horen. En ook Fleur hoorde het. Zelfs tot in de kamer klonk het geluid door. Niet bepaald prettig.... Maar er stonden een 2 tal valletjes in de kelder, duzzz....

Vanochtend, toen Fleur de bus haarlak uit de kelder pakte zei ze: " getsie, ik hoor 'm gewoon knagen, en zelfs met het licht aan gaat ie gewoon door, hoe brutaal!" Even later ging ik toch maar eens polshoogte nemen. Ik antwoordde nog dat ik ook de appels maar eens achter slot en grendel moest zetten, dan zou ie vanzelf wel zin in de kaas krijgen die we in de valletjes hadden gedaan....

Nou, wat bleek, die kaas had ie al op! En het geknabbel wat Fleur hoorde was het krabben van z'n pootjes om uit de val te komen.... want daar zat ie in... we hadden 'm!

Meteen stapte ik in m'n autootje en bracht hem naar het bos. zo... goede daad verricht....

De schade was heel beperkt gebleven in de kelder. Een appeltje was z'n eten geweest:

Maar de rest van de voorraad was nog onaangetast. Gelijk maar tot actie overgegaan. Pan vol geschild. (eerst even gewassen natuurlijk..):

Beetje sinaasappelsap erbij van de laatste sinaasappels die er nog lagen, paar druppeltjes vannillearoma en kijk!

Een voorraadje potjes met heerlijke appelcompote!  En natuurlijk een schaaltje voor bij de lunch. Toch nog een goede afloop... hoewel ik toch nog wel de valletjes laat staan, je weet maar nooit.....