Nou, een beetje sneller alles als het kan. Ik ben het lage tempo van de winter wel weer beu. Ik merk dat ik moe ben, heel moe. Ik slaap veel. Over het algemeen tussen de middag een uur, als het niet langer is, en ook 's avonds na een uur of 10 krijg ik niets meer mee. Compleet uitgeteld.
En ook de plannen op creatief gebied lijken totaal geen vooruitgang te hebben. Ik doe maar wat, en soms vraagt Jan eens aan mij of ik al zover ben om eens wat op het grote www te beginnen. Op face book bijvoorbeeld of toch maar op Markt Plaza... Dan antwoord ik dat ik eerst het één en ander moet uitzoeken en maken. Maar wanneer dat eens kan, geen idee. Ik zie niet zo goed wanneer daar tijd voor over is. Er is altijd wel weer wat anders dat meer aandacht nodig heeft...
Ook de besparingen lijken soms niet echt te vorderen. Soms denk ik "blehhhh..." Je zou er depressief van worden...
Maar als ik reëel naar de situatie kijkt valt één en ander eigenlijk zat mee. Van de week besloot ik eens wat aan mijn energiepeil te doen. Even een poos de suiker laten staan, en het snaaien 's avonds eens flink in te dimmen. Dus ik toog gisteren naar de supermarkt en haalde een tas vol fruit. Om vervolgens daar van te snoepen als ik weer een suikerdip had. Gaat nog goed tot nu toe.
Ook ga ik wat eerder mijn bed in 's avonds. Dat betekend nog niet dat dat erg vroeg is hoor. We zijn nu eenmaal laat volk. Maar als ik je vertel dat ik in ieder geval 12 uur in mijn bed wil liggen en dan dus zomaar een uur win per nacht, hoe gek kon het dan ook zijn dat er geen energie meer was in mijn lijf. Niet toch?
En die creatieve plannen... Natuurlijk verkocht ik wat spullen aan medeblogsters laatst. Hartstikke leuk! En nu maakte ik een zeepketting voor Mirte in haar nieuwe kamer:
 |
| Weer zo'n vondst bij de Wibra, leuk toch? |
En een armband met koperkleurige kettels en slotje voor mezelf:
Dat deed ik afgelopen zondag. En ook maakte Fleur een krans voor haar vriendin met mijn advies/hulp. Vriendin geeft vrijdag haar verjaardag en Fleur weet niet helemaal zeker of ze mee leest op onze blogs, dus na die tijd laat zij hem op haar adres zien. En was ik gisteren bij een dame waar ik vertelde over deze krans:
Hier schreef ik er een blogje over. De mevrouw bood aan dat ik een workshop mocht houden bij "De vrouwen van nu" , waar zij nauw mee verbonden is. Leuk tóch?
Ook met de besparingen gaat het eigenlijk helemaal niet slecht. Het leuke is dat er al een gewoonte is ontstaan bij gebruik aan stroom. Lampjes gaan niet meer aan, en daar hoef ik niet eens meer bij na te denken. De oven krijgt rust hier in huis. In plaats daarvan wordt een klein bakoventje gebruikt bij het afbakken van broodjes. En natuurlijk gebruik ik het petroleumstel erg vaak. En kook ik water voor in de waterkoker. Je zou toch denken dat dat flink gaat schelen in het gasgebruik! Ook gaat de verwarming weer laag. Mijn poncho is een goeie vervanger.
En als klap op de vuurpijl kregen we 75 euro terug van het water! Dus zuinig zijn in gebruik heeft gewoon zin!
Weet je wat het denk ik is... ik ben gewoon een beetje ongeduldig! Want als ik mijn eigen schrijfsel hierboven nog eens na lees kan ik niet anders dan ontdekken dat de goede weg al ingeslagen is. Leven met de flow mee is zo gek nog niet. Dus ach..
Ik ga zo maar eens weer de was ophangen. Het droogt nog steeds prima aan mijn plafondrek. 1 Dagje en het kan de kast weer in. Een strijkijzer is niet nodig. Ik hang het strak op, duzzz....
Daarna ga ik de hond uitlaten, de konijntjes eten geven en hun hokken schoonmaken, en dan naar de buuf. Daar moet de kat en het kippenvolk buiten ook eten en schone verblijven hebben. De buurtjes zijn op vakantie, en dan doe ik dat altijd. In die weken krijg ik altijd een beetje een kinderboerderijgevoel, gék hè ;)
Dan ga ik brood halen op de markt. En wat de dag daarna gaat brengen? Geen idee. Ik zie wel. Go with the flow, denk ik zomaar. Dat blijkt zo gek nog niet te zijn...
Ja en dan kijk je op een dag terug naar al je pogingen en zie je ineens dat je mega vorderingen hebt gemaakt!!!!!
BeantwoordenVerwijderenHet begint met een kleine stap, maar veel kleine maken samen een grote....
Nou dat gevoel heb ik dus weer iedere dag dat kinderboerderijgevoel. Nu zit Vlammetje weer voor mijn beeld en dan krijg ik wurggevoel haha. Irritant beest.
BeantwoordenVerwijderenKun je niet een vaste ochtend/middag voor jezelf reserveren?
En dan creatief aan de gang gaan? Ik heb t idee, weet niet of t zo is hoor, dat je wel heel veel voor je gezin doet en wat minder voor jezelf. fijne dag en liefs van mij.
Ik zou nog iets eerder gaan slapen, dat scheelt ook energie in alle opzichten. Je holt je suf achter iedereen aan. Neem wat tijd voor jezelf.
BeantwoordenVerwijderenHoi Trudy,
BeantwoordenVerwijderenIk ken dat gevoel wel een beetje. Van alles in je hoofd, eingelijk teveel tegelijk, en dan kom je er niet toe om het allemaal tegelijk uit te werken. Dit heeft dan tot gevolg dat je helemaal niets doet. Maar dat is natuurlijk helemaal niet. Mij helpt het dan om een planning te maken. Gewoon je agenda erbij en data prikken om dit of om dat te gaan doen. En dan daar aan vast houden... Misschien klinkt dit te makkelijk voor je, omdat mijn dagen heel anders lopen dan die van jou, maar misschien is het een manier.
En dat moe zijn, dat heb ik ook, al had ik er tijdens de vorst-sneeuw-periode minder last van. Ik hou het op een winterdip, veroorzaakt door te weining licht in de grijze donkere dagen...
Lekker jezelf op 1 ding tegelijk storten en dan zul je zien dat er in no-time toch dingen afkomen...
Lieve groet,
Mirjam
Daarom is schrijven erover ook goed, dan maak je het tastbaar voor jezelf en blijk je veel meer te kunnen en hebben gedaan dan je dacht dat je deed.
BeantwoordenVerwijderenEn het winterritme is mij ook te laag hoor, ik wil naar mijn huisje in het bos, ik wil verven en schilderen , ik wil naar Trudy ;-), het wordt tijd om meer te ondernemen!
Heee ja, ik vind het ook leuk als je komt! Mailen??
VerwijderenNou, als ik niets doe op een dag dan is het ook echt niets :-) jij doet nog een heleboel! En vwb de energie: zó herkenbaar. Ik ben al weken verkouden, grieperig en moe. Ik wil zon!!
BeantwoordenVerwijderenohh, ik dacht dat ik de enige was. Ik hoef maar op de bank te gaan zitten en mijn ogen vallen vanzelf dicht. Bah! Om 11 uur naar bed en dan om 1 uur klaar wakker liggen. Te pas en te onpas eten en niet het beste voer kan ik je zeggen...
BeantwoordenVerwijderenvandaag was eindelijk de sneeuw en gladheid hier weg dus heb ik mijn renschoenen maar weer eens opgepakt. Gewoon weer beginnen bij les 1. En het bevalt me, ik heb in ieder geval weer een beetje energie. Nu mijn eetpatroon weer veranderen en die 2 kilo zijn er dan zo weer af. Maar het mag toch wel snel weer wat mooier weer worden, dat gesukkel, niks voor mij!
Ik lees alleen maar positiviteit uit bovenstaand blogje Trudy. Lekker dat je dat nu voor jezelf ook op een rijtje hebt!
BeantwoordenVerwijderenVanavond weer op tijd naar bed............
Jammer dat je zo negatief in je vel zit!
BeantwoordenVerwijderenEn je maakt zulke leuke dingen...
Ik hoop dat je over een poosje er weer anders tegen aan kan kijken!
Ik heb ook van die momenten dat ik wel alles wil, ook wat crea betreft, maar de fut is er dan niet.
Misschien moet het maar gauw voorjaar worden???...
Kop op, en het komt vast weer goed.
Het begin van je verhaal dacht ik, hè? Maar aan het einde dacht ik já! Fruit ipv suiker/koekjes, ietsjes vroeger naar bed. Dat gaat al schelen. En als je niet kunt kiezen uit je creatieve projecten? Pak dat wat het dichtste bij ligt, of al het meest klaar is en maak het af.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag in de 'kinderboerderij'. Wel leuk spul en gelukkig komen de buren ook weer terug van vakantie :-)
Wat een lang bericht dit keer. Ik vind het niet zo gek dat je moe bent, je doet best veel op een dag, ook in je "hoofd" ben je met van alles bezig en je gezin slokt ook veel energie.
BeantwoordenVerwijderenWees trots op jezelf, neem je rust, en plan af en toe wat creatijd. X
Volgens mij komt het ook gewoon door de maand januari… Ik voel ook ongeduld, vooral wanneer de lente nou eens komst.
VerwijderenHuisvlijt
Hoi Trudy,
BeantwoordenVerwijderenHier schrik ik een beetje van want tjee je schrijft altijd zo blij en vrolijk tenminste ik word er altijd zo blij en vrolijk van...
Je bent altijd mijn voorbeeld met al die energie!
Naar je gezin, familie Tukker en buren toe!
En dan ben je altijd zo CreaBea en lees je heerlijke boeken ( dat wil ik weer zo graag maar lukt niet) en dan bijna elke dag een schrijfsel naar ons toe....en ik vind dat je met bezuinigen zo goed bezig bent zo zelfs dat ik steeds vaker de was op ging hangen........
Gelukkig word je onderaan weer positiever en hoop ik dat het even een winterdipje is
Pas goed op jezelf hoor Trudy! Knuffel vanuit Barneveld
"Wat langzaam gaat, gaat ook" zegt mijn vader altijd.
BeantwoordenVerwijderenWat je creatieve winkeltje betreft, heb je wel eens aan DaWanda gedacht? Een soort Marktplaza idee, maar dan speciaal gericht op handgemaakte spulletjes. Ik verkoop daar zelf al jaren met heel veel plezier, ik denk dat jij je daar ook best thuis zou voelen.
Je rust pakken is inderdaad van groot belang heb ik nu ook zelf gemerkt. Leuk dat je wat spulletjes hebt verkocht. We kunnen straks onze accu's vast weer lekker opladen als het zonnetje zich iets vaker laat zien. Denk goed om jezelf!!
BeantwoordenVerwijderenAnna Marie.
Zo mooi en herkenbaar hoe je inderdaad al schrijvend ook aan het ordenen bent. En hoe je er dan achter komt dat je ook al weer veel stapjes vooruit hebt gemaakt. He, en je tweede dochter ook het huis uit. Het zijn toch grote gebeurtenissen. Fijn dat je het met ons deelt.
BeantwoordenVerwijderen