Ik schrijf er een blogje over...

Nou, toch goed te lezen dat de meeste mensen weinig moeite hebben met komen op en reageren op dit blog. Dus ga ik maar rustig door met rammelen op de toetsen...

Misschien herkenbaar voor medeblogsters, er zijn van die momenten in huis dat ik zeg: " Pas op hoor, ik schrijf er een blogje over..." Dit wel met een glimlach hoor, en niet op de gevoelige momenten natuurlijk. Zoiets moet je doseren...

plaatje van www.

Fleur kocht vanmiddag een nieuwe laptop. Was nodig na 5 jaar. Er is een einde aan zo'n ding, helaas. Nu zitten Fleur en Jan naast mij op de bank. Jan installeert de laptop  voor Fleur.

"Weg... weg... weg..." mompelt Jan. "Wat gooi je nu allemaal weg?" vraagt Fleur gealarmeerd. "Nou", zegt Jan, "onzin". "Ja, maar wat dan?", probeert Fleur nog een keer.... "Nou, van die troep die vast op zo'n ding staat en waardoor ie helemaal sloom wordt" krijgt ze als antwoord terug van haar broer.

Al uitleggend vervolgt Jan zijn werkzaamheden. En Fleur reageert soms heel blij met het zien van zoveel praktische mogelijkheden. Ik moet er stiekem om lachen. Heerlijk te zien hoe die 2 bezig zijn. Kan dan wel zijn dat Fleur op de universiteit zit, maar van laptops heeft broer dan weer veel meer verstand. En zij accepteert dat gewoon, zoals Jan haar hulp voor plannen van schoolwerk dankbaar aanneemt.

Jan vindt het helemaal niet erg zijn zus te helpen. Sterker nog, hij vindt het leuk. Momenteel loopt ie de trap weer op. Richting zijn eigen computer, waar ie nog even gaat gamen met zijn vrienden. Maar niet nadat hij nog even aangaf dat als zus 'm nodig heeft ze dan maar even naar boven moet bellen. Leuk toch? Een blogje waard!!