Best heftig....

Zoals ik jullie al eens verteld heb hebben we best een grote tuin. Met aan de zijkant van het huis een oude waterput. Mét tafelblad erop. En daar zitten we met warm weer vaak aan, want dat is zo heerlijk in de schaduw. Die schaduw komt van een hele grote hulst. En daar gaat het nou om.

Die hulst groeit volledig uit z´n voegen. Elk jaar is het een heel karwei om al het blad wat er van af valt weer aan te vegen. Soms zelfs dagelijks want anders loopt het zo uit de hand. Ze prikken ook nogal in je voeten. En blote voeten en slippers zijn hier gewild in de zomer, dus geen goeie combinatie.. Ook ontneemt de boom heel veel licht in huis. Als je thuiskomt van vakantie is het altijd even wennen dat het zo donker is in huis. Dat lossen we op door altijd lampjes aan te hebben, maar het blijft een beetje bruin-café gevoel.

Dus was de beste oplossing: kappen dat ding! Maar...nu komt de clou... 'k hou er niet van. Ik blijf het lastig vinden om in te grijpen in de natuur. Ook het tuinieren pas ik daarop aan. Dus bij ons géén gestructureerde tuin  (behalve de buxussen dan) maar ik haal onkruid met de hand weg ( als het leuk onkruid is niet) en snoei kleine beetjes, zodat het nog nét leefbaar blijft en mooi. Bestrijdingsmiddelen komen er bij ons niet in. En de stoep schrobben, nee dank je. De zon maakt hem elk jaar weer prima op kleur.

Zelfs heb ik 3 eikeboompjes in de tuin die ontstaan zijn doordat de kids er ooit eens eikels hebben "geplant". En toen het eenmaal ging groeien heb ik ze wat van onder af aan bij gesnoeid,ze staan ook nog eens heel leuk!

Maar nu nog even waar het om gaat. De hulst. 'k Heb Jan toch maar groen licht gegeven om hem te kappen. Soms móet 't gewoon, maar wél met de voorwaarde dat er weer iets anders komt te staan. Wát, daar zijn we nog niet helemaal uit.

Misschien een pruimenboom. We hebben bij het vorige huis waar we woonden een Reine victoria gehad. Heerlijk grote pruimen gaf ie...Toen we gingen verhuizen heb ik even getwijfeld of we hem mee zouden nemen, maar hij stond er al weer een jaar of 3. Dus we dachten dat ie dat misschien niet zou overleven. Nadat we 'm hadden laten staan zagen we tot onze schrik dat de nieuwe bewoners hem na ongeveer 3 maanden alsnog gekapt hebben :(

Vorige week is Jan begonnen. En hoe meer boom weg, hoe meer licht in huis. Heerlijk. Wat er nu nog staat is een zielig pluimpje op een hele hoge stam.

 De aanhanger zit al voor de derde keer bomvol boom.

 En de vogels zijn helemaal in de war. ´t Is heel triest om te zien. Ze zitten op de hele kleine stompjes, die eens takken waren voor zich uit te staren. Vanavond gaat de boom helemaal plat. Dan komt m´n zwager met de motorzaag en hij neemt het hout mee. Zij hebben een houtkachel. Ik heb vanavond een afspraak. Ik ben gelukkig niet thuis....