Jarige Jan!!

31 Juli 1996.... Ik word gebeld door het ziekenhuis. ´k Ben 38 weken zwanger en net als bij de vorige zwangerschap word mijn bloed nauwkeurig in de gaten gehouden. De boodschap luidt dat ik morgen in word geleid. "Kan dat niet volgende week?" is mijn vraag. Want 2 augustus ben ik jarig, en ik zou niet willen dat dit kindje op mijn verjaardag wordt geboren....

Maar nee, het wordt toch echt de volgende dag. Desnoods krijg je een infuus, wordt er gezegd. Gelukkig was dat niet nodig. Om half acht 's avonds zijn we de trotse ouders van een zoon. Jan noemen we je, naar je opa en vader. Junior krijgt je als tweede naam. Makkelijk met de initialen. Jouw zussen zijn op dat moment vier en twee en een half.

een wolk van een baby.

En ze zijn supertrots. Omdat ze Jan best raar vinden klinken, hun pappa heet natuurlijk ook zo, word je al snel baby Jan genoemd. En als je huilt zeggen ze:"Gaat wel over, hè mam...". En dat ging het inderdaad.

Lekker buiten, dat vond je heerlijk.

´t straalde eraf...

Op je geboortekaartje stond een hand met een babytje, vandaar deze foto.

Soms kon je ook best zielig zijn..

Je groeide op tot een echte boef. We hebben wat met je te stellen gehad. Altijd moest ik je voor zijn, want je wist maar nooit. Maar soms was je me toch nog te snel af. Zoals die ene keer dat ik een snoeischaar had gekocht. Even in de gang gelegd en daar hing ook een draadje. Naar een stopcontact. Nu hadden we daar rubber matten liggen, dat was achteraf je redding... Eerst gaf je je vriendje nog de schuld, maar toen je pappa deed alsof ie nog een keer wilde knippen deed je je vingers in de oren. Je bleek toch zelf de schuldige te zijn, gaf je toch maar toe....

Of toen je mee ging de meisjes van school halen. 'k Had je zoveel mogelijk aan de hand, je was zo vlug als water... Maar even losgelaten en je was compleet van de aardbol verdwenen leek het wel. Een half uur hebben twee juffen samen met mij gezocht. En waar stond je? Nou, aan het eind van een paadje waar we altijd doorheen liepen. Hier kom je toch altijd langs, mamma, was je droge commentaar....

Een open gezicht heb je. En nog altijd lees ik er vanaf als er iets niet klopt. Gelukkig ben je ook heel eerlijk, dus je geeft vaak onmiddellijk toe. Dat vind ik super van je. Stond ook nu weer in je rapport, dat je zelfs als het nadelig voor jezelf is toch eerlijk bent.

Vandaag ben je vijftien geworden. Een knaap van 1.80 en ook best stevig gebouwd. Hoe anders als toen je nog klein was. Altijd mager, komt vanzelf goed, dat blijkt dan maar weer. En verder gaat het ook helemaal goed komen met je. ´k Weet het zeker. Afgelopen vakantie was het ook genieten met je en ik hoop dat we dat nog heel lang van je mogen doen.

Gefeliciteerd Jan!!!