30 dagen schrift.

Ik ben momenteel bezig met het schrijven in het 30 dagen schrift, van de Flow. Het doel van het schrift is wat meer inzicht te krijgen in hoe je in je leven staat en hoe je verder wilt. Er wordt je een gigantische spiegel voorgehouden. Laatst zaten Jan en ik in Pino en vertelde ik er hem een beetje over.

Ik hield ´m wat van die vragen voor. Zoals:  "Kun je beschrijven wat je rol is in het dagelijks leven?" Of: "Wat zijn je wensen voor de toekomst?" En : "Wat zijn de belangrijkste thema's en onderwerpen in je leven?" Vragen die hem ook erg aan het denken zetten. Ik zag een glimlach op z'n gezicht verschijnen en hem z'n wenkbrauwen optrekken als antwoord. Inderdaad, ik vind de vragen ook lastig, en confronterend. 

Maar tegelijkertijd zet je het ook wel heel erg aan het denken. En da's nu net waar het mij ook om gaat. 

Ik heb gespeeld met de gedachte de antwoorden op de vragen allemaal met jullie te delen. Maar er komen soms antwoorden uit die ik eerst zelf nog een plaatsje moet geven. Nu ben ik heel erg van alles delen hoor, maar dit ging me toch net iets te ver. 

Vandaag bedacht ik me dat ik vraag 15, met antwoord, een mooie vind om wél te delen. Mede omdat ik het leuk zou vinden om jullie reacties hierop ook te horen, vandaar. Komt ie dus:

Dag 15: Beschrijf zo uitgebreid mogelijk je mooiste toekomstdroom.

En dat vond ik nu een hele lastige. Waar ik eerst eens een nachtje over moest slapen. Dat heb ik gedaan, dus vandaar dat ik dit stukje een dagje later schrijf.

Vroeger ging als ik over de toekomst nadacht alles alleen maar over creatief zijn. Sieraden en kransen maken en daar geld mee verdienen. Maar inmiddels niet meer zó…

Ik kom tot de ontdekking dat er meer dingen zijn die samen een droom maken. Natuurlijk nog steeds wel de passie van de spulletjes maken en hopen dat ik het één en ander dan ook wel verkoop, maar er is meer.

Zoals schrijven. Dat vind ik fantastisch om te doen. En dan krijg ik ook nog eens een keer hele leuke reacties op mijn stukjes.Van volgers van mijn blog, maar ook van mensen in mijn omgeving. Ik vind het frappante dat de stukjes als vanzelf ontstaan. Ik ga achter mijn laptop zitten en laat de toetsen hun werk doen. Dat heet toch talent? En de drive die ik bij het schrijven heb, is dat dan die passie?

Ook vind ik koken leuk. En bakken. En zorgen voor de mensen om me heen. En wandelen met de hond. En weggaan met Pino. Maar ook genieten van de plek waar we wonen.

Doe ik al die dingen bij elkaar, en in een grote denkbeeldige pot, doe de deksel erop en schud ik alles eens flink door elkaar, dan komt er iets héérlijks uit! Ik ga het proberen te beschrijven:

Natuurlijk ga ik door met het zorgen voor het huishouden hier. Het maakt mij gelukkig te zien hoe alles loopt en de mensen gelukkig zijn om mij heen. En hoe huis en tuin gezellig en functioneel zijn. Misschien nog met een klein moestuintje ergens in de achtertuin, dat lijkt me nóg leuker!

Ik loop dagelijks wat meer met Tukker. Goed voor hem en voor mij (ons). Pak de fiets eens wat meer en misschien ga ik weer eens naar de biologische groentenzaak vlak buiten het dorp. Vlees moet misschien  biologisch vanaf nu, en wat minder, kan ook geen kwaad.

De t.v. wat vaker uit. Boek erbij, dat doe ik nu ook al regelmatig. Bevalt bijzonder goed! Geeft rust, en dat kan ik erg goed gebruiken momenteel!

Dan ga ik natuurlijk door met knutselen. Ik wil heel graag eens een kraampje huren op een rommelmarkt. Voor de oude kettingen, die nu nog op zolder liggen, en voor andere spulletjes die overbodig zijn hier in huis. Ik ben dol op contact met klanten. Ik kan ook wel zeggen, ik ben dan als een vis in het water. Beetje gezellig kletsen en als ze dan ook nog blij met iets weggaan, is mijn doel bereikt!

Misschien gaan we deze zomer met Pino wel eens op een kofferbakmarkt staan. Paar daagjes weg combineren met zoiets. Lijkt me ook leuk. Bijvoorbeeld in Wijk aan zee, daar is altijd zo’n leuke markt! Ook zou ik graag demonstraties of workshops op campings geven in de zomer. Ooit, in Frankrijk deed ik dat op de camping waar we toen stonden en dat was zó leuk! Voor herhaling vatbaar!

Misschien toch eens met wat meer enthousiasme een verjaardag organiseren? Nu vind ik het meer een must, doordat er altijd een beetje stress bij komt kijken. En na mijn burn-out ben ik heel erg voorzichtig geworden als het om stress gaat, vandaar. Maar ik kan er wel mijn ei in kwijt. Lekker bakken en mensen uitnodigen te eten is eigenlijk wel echt mijn ding...

En over dat alles wil ik dan bloggen. Bloggen is zó leuk door de reacties die je krijgt, en het bewustzijn dat ik er mee kweek. Vooral bij mezelf. Je ziet hoe rijk je eigenlijk bent. En dan bedoel ik dat niet zozeer in spullen…  Maar dan wil ik wel zo bloggen dat daar misschien ook wel een beetje geld mee verdient kan worden. ’t Is gewoon nodig dat we iets meer inkomsten krijgen. Vanwege de studerende kinderen en het komende ontslag van Jan. We redden het nu nog wel, maar hoe gaat dat straks?

In welke vorm dat betaalde  bloggen dan zou moeten zijn? Geen idee… andere blogsters misschien??