Tóch opereren...

Dankjewel voor alle felicitaties! Daar zou je een echt feestgevoel van moeten krijgen. Maar dat liep even totaal anders vandaag...

Ik vertelde jullie een paar blogjes geleden hoe opgelucht ik was dat Tukker alleen een buikgriepje had. Nou niets was minder waar. Het verhaal ging zó:

Gisterenavond gingen wij, zoals ik al schreef, naar de dierenarts. Die constateerde een buikgriep en Tukker kreeg medicijnen mee tegen misselijkheid en diarree. En wij kregen het advies dat als hij alsnog braakte ondanks de medicatie wij meteen moesten bellen. Dag of nacht.

Om half twee vannacht hing ik aan de telefoon. De waarnemer van dat moment (een andere dan 's middags) sprak zijn collega nogal tegen. 't Was nog niet zo nodig om nu al te bellen, sprak hij. Een beetje gerustgesteld, maar ook verontwaardigd gingen we slapen. Nou ja, een poging dan : (

Vanochtend gaf ik Tuk bouillon. Dat ging goed. Later, om een uur of 11 nog een keer. Maar toen werd ie wéér misselijk. Hij ging buiten gras eten, en dat was voor mij het teken alsnog de arts te bellen. Om half 3 vanmiddag waren we welkom.

Na een onderzoekje moest Tukker voor een röntgenfoto. Daaruit bleek dat er veel gas in zijn darmstelsel zat en dat zou duiden op een verstopping. We gaan hem opereren, meldde de dierenarts. En wel nú...

Om een uur of vijf werden we gebeld. Er was geen oorzaak gevonden, vermoedelijk is Tukker daar gisterenavond al afgekomen met ontlasting. Wél waren zijn darmen erg geïrriteerd en ze hebben deze dan ook gemasseerd. Wat later, om half zeven ongeveer belden ze opnieuw. Hij had gebraakt en er was bloed meegekomen. Oeps. Ze denken aan een ontsteking in de maag, misschien wel door de verstopping. Hij had alleen geen koorts vanmiddag, vonden ze toch gek...

Nu ligt ie aan het infuus en krijgt hij ook antibiotica. Morgen moet hij zeker nog een dagje blijven. We mogen vanavond op bezoek, maar zien daar voor Tukker vanaf. Hij wordt waarschijnlijk wat onrustig als ie ons ziet en ook het feit dat we voor de tweede keer weg gaan zonder hem vinden we zielig.

Morgenochtend om half tien mogen we bellen. hopelijk horen we niet eerder van hun, dan is het een goed teken. Duimen maar, 't is niet anders. Duimen jullie weer mee?